شهر مشهد در فاصله سالهای ۱۳۰۰ تا ۱۳۲۴ قمری یکی از بحرانیترین دوران خود را سپری کرده و نخستین گلولهزنی به حرمرضوی توسط خود ایرانیها و به تاریخ ۱۳ و ۱۴ صفر سال ۱۳۲۴ قمری، برابر با ۱۸ و ۱۹ فروردین ۱۲۸۵خورشیدی اتفاق افتاد.
احمد قلندری امسال به پویش ملی «نه به تصادف» پیوست و برای کاهش حوادث جادهای، بین مردم قدم میزند و از آنها میخواهد نکات راهنماییورانندگی را رعایت کنند تا سالشان با تلخی سپری نشود.
قند در آن زمان یک محصول استراتژیک و کمیاب است که میتواند بر معیشت و رضایت مردم اثرگذار باشد. اهمیت این محصول تا آنجاست که وقتی کارخانه قند آتش میگیرد، روزنامهها همه اخبار آن را پوشش میدهند.
دوم بهمن ۱۳۵۸ روزنامه اطلاعات مینویسد: «این هواپیما که ساعت۱۸ دیروز پس از کنترل تمام از فرودگاه مشهد بلند شد، قرار بود ساعت۱۹:۱۵ همان روز در فرودگاه مهرآباد فرود آید ولی در اثر یک سانحه، فاجعهآمیزترین سانحه تاریخ هواپیمایی ایران را بهوجود آورد.»
واحدهای مراقبت پرواز موظفاند تا ایمنی و سلامت پروازها را تضمین کنند و به جریان ترافیک هوایی سرعت ببخشند و طبیعتا هدف از این کار جلوگیری از سوانح هوایی است.
احمد دهقان میگوید: وقتی گوشی مادرم زنگ میخورد، اما جوابی شنیده نمیشد، قلبم میخواست از حرکت بایستد. حتی توصیف آنهمه پریشانی و اضطراب هم به زبان نمیآید. نمیدانید آن شب چقدر به ما سخت گذشت.
آذر سال۱۳۵۷ آخرین سال زندگی زهره دوساله بود، دختربچهای که در حادثه ۲۳آذر همان سال در بیمارستان امامرضا (ع) برای همیشه چشم بر هم گذاشت.