توفیق ۵۱ سال خدمت در محضر امام رضا (ع)

از سال ۴۸ خادمی در حرم مطهر نصیبش شد. خدمتی که به گفته خودش از ته دل می‌خواست و با لطف و عنایت حضرت رضا (ع) گرفت. حاج ماشاءا... دانشی‌نیا یکی از خادمان پیشکسوت حرم رضوی است که به قول خودش نیم‌قرن است خاک پای زائران حضرت رضا (ع) را توتیای چشمانش کرده است. خیلی‌ها در مشهد به‌واسطه حجره قدیمی‌اش در نزدیکی حرم مطهر در سال‌های دور و همچنین به‌دلیل تأسیس بیمارستانی خیریه او را می‌شناسند.

در گفت‌وگویی که با دانشی‌نیا داریم، او از خلوص نیتش برای خادمی حرم مطهر می‌گوید و اینکه چطور سعادت خدمت به جگرگوشه حضرت رضا (ع)، جوادالائمه (ع)، را نیز پیدا کرده است.

توفیق خدمت را از خود حضرت خواستم

پای صحبت هریک از خادمان امام رضا (ع) که می‌نشینی، روایتی شنیدنی از توفیق اولین خدمتشان در محضر امام رضا (ع) دارند. در این میان، روایت خادمان پیشکسوت بسی شیرین و جالب است؛ افرادی که به گفته خودشان عمرشان را در مسیر نوکری سپری کرده‌اند و البته برکات زیادی نیز دیده‌اند.

 دانشی‌نیا در باب توفیق شرفیابی‌اش به خدمت حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) روایتی شیرین و خواندنی دارد و می‌گوید: در اطرف حرم مطهر حجره‌ای داشتم و هرروز قبل از اینکه در حجره را باز و کارم را شروع کنم، اول مقابل حرم می‌ایستادم و دست‌به‌سینه به محضر امام رضا (ع) عرض سلام می‌کردم.

 آن روز‌ها بعد از هر سلام، تنها خواسته‌ام از حضرت این بود که توفیق خدمت به امام رضا (ع) و جگرگوشه‌اش، جوادالائمه (ع)، را نصیبم کند. تنها خواسته من در زندگی‌ام از امام رضا (ع) از زمانی که جوان بودم تا به امروز که سن‌وسالی از من گذشته است همین بود و سال‌ها این خواسته‌ام را با خلوص نیت از آقا خواستم تا اینکه آقا در سال ۱۳۴۸ توفیق خدمت به خود و و زائرانش را به من داد.

 من توفیق خدمت به آقا و زائرانش را پیدا کرده بودم، اما خواسته‌ام توفیق خدمت به فرزندش نیز بود. فکر می‌کردم آقا این قسمت از خواسته‌ام را برآورده نکرده است. سال‌ها در این فکر بودم که چرا من نباید توفیق خدمت به جوادالائمه (ع) را داشته باشم. از این موضوع ناراحت بودم و در هر فرصتی که دست می‌آمد، سعی می‌کردم برای شادی جوادالائمه (ع) قدمی برای نیازمندی بردارم.

توفیق خدمت به جوادالائمه(ع) با تأسیس بیمارستان

این خادم پیشکسوت امام رضا (ع) از برآورده شدن حاجت و خواسته‌اش بعد از ۳۱ سال و توفیق خدمت به جوادالائمه (ع) این‌گونه یاد می‌کند: در سال ۱۳۷۹ خداوند به من توفیق داد تا بتوانم بیمارستان تخصصی قلب و عروق را تأسیس کنم و نام آن را به نام نامی جوادالائمه (ع) مزین کنم. این بیمارستان به افراد بی‌بضاعت خدمات رایگان ارائه می‌دهد. نمی‌دانم چطور خشت‌خشت این بیمارستان بالا رفت و این‌قدر زود به بهره‌برداری رسید، فقط همین اندازه می‌دانم که خداوند درخواست دومم، یعنی خدمت به فرزند حضرت رضا (ع)، را اجابت کرد.

این خادم قدیمی هدف از تأسیس بیمارستان را خدمت‌رسانی به افراد کم‌برخوردار جامعه بیان می‌کند و در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: این بیمارستان خیریه برای بیمارانی که از پس هزینه‌های درمانی‌شان برنمی‌آیند، تأسیس شد. این موضوع را که ائمه در احادیث بی‌شمار به آن توجه و تأکید کرده‌اند، سرلوحه اصلی این اقدام بود.

ارادت به حضرت رضا(ع) پایانی ندارد

خادم پیشکسوت و قدیمی بارگاه حضرت رضا(ع) که این روزها در حال سپری کردن دوران بازنشستگی‌اش از خدمت در این بارگاه مقدس است، ارادت و عشق خدمت به حضرت رضا(ع) را بی‌نهایت و نامحدود می‌داند و می‌گوید: یک خادم باید همیشه به حضرت رضا(ع) ارادت قلبی داشته باشد. این ارادت و عشق نیز با بازنشستگی و دوری از بارگاه مقدس حضرت رضا(ع) بیشتر هم می‌شود. اگر هر فردی درخواستش از این امام بزرگوار از ته قلب باشد، قطعا پاسخش را دریافت خواهد کرد. من تا به امروز هرچه از ته قلب از این آقا خواسته‌ام، گرفته‌ام؛ از توفیق خدمت در بارگاهش به زائران تا توفیق خدمت به پسر بزرگوارشان.