صحن انقلاب اسلامی، صحن کهنه یا صحن عتیق، قدیمی‌ترین صحن مجموعه حرم است. بنای اولیه صحن به دوره تیموری می‌رسد، اما شکل امروزی آن مربوط به دوره صفوی و عهد شاه‌عباس اول صفوی است.
بابک مسعودی؛ هنرمندی که بیش از دو سال، تزیینات روی سنگ مضجع مطهر حضرت رضا(ع) را با دست و دل خود تراشید. می‌گوید: آن روز‌ها هنوز نمی‌دانستم این پیشنهاد قرار است مسیر زندگی مرا عوض کند.
سیدجعفر ماهرخسار، معیار ارزشی برای سنجیدن اشکال دیگر مداحی بود که در حاشیه مرور زندگی اش، می‌توان راه درست تشخیص، تحلیل و حفظ و نگه داشت مناسک را آموخت. او بیش از پنجاه سال در جوار گنبد علی بن موسی (ع) خواند.
تاریخ می‌گوید آیینه‌های شیشه‌ای برای نخستین‌بار در شهر صیدای لبنان ساخته می‌شود و در سده‌های دوم و سوم، جای آیینه‌های فلزی و سیم‌اندود را در معماری بنا‌ها می‌گیرد. در ایران در سده‌های نخستین هجری‌قمری، شهر همدان از مهم‌ترین این مراکز بوده است.
بنا شدن برای رمضان اسدپور نه فقط یک پیشه، بلکه مثل خط‌مشی زندگی است. معتقد بود کار باید تمیز، یک‌دست و امن تحویل شود، سنگ اگر اندکی کج بنشیند ممکن است قدم زائر بلغزد. به همین دلیل «کاپیتان حرم» لقب گرفته بود.
مروری بر محتوا، چرایی و چگونگی تهیه فیلمی کوتاه و مستند از مشهد در دوران جنگ جهانی دوم
قدمت پنجره فولاد صحن‌عتیق در حرم‌رضوی به دوره تیموری باز‌می‌گردد. پنجره امروزی از جنس برنج است و سه دهانه مجزا دارد اما پنجره اولیه، از جنس فولاد بود و برای‌همین همگان آن را با نام پنجره فولاد می‌شناسند.