این روز‌ها شهر پر از زائر شده است، «خادم‌الرضا»ها را هم هرجای شهر می‌توان دید؛ خادم‌هایی که خدمت در خارج حرم برایشان لذت‌بخش است.
بسیاری از ارادتمندان حضرت آنچه را به نظرشان دارای شأن و ارزش می‌آمد به مضجع شریف آن امام تقدیم می‌کردند تا بر آن نصب شود. بعضی از آنها مانند ترنج‌ها، قبه‌های چهارگوشه ضریح و... همیشگی بوده‌اند.
هر‌سال در مناسبت اربعین و ایام شهادت حضرت‌رضا(ع)، حال و هوای مشهد با حضور زائران، رنگ‌و‌بوی معنوی می‌گیرد. اهالی منطقه۵ به‌خاطر نزدیک‌بودن به حرم مطهر ، سهم خود را از ثواب میزبانی از زائران برمی‌دارند.
۵۷ نفر وقفشان را به محرم و صفر گره زده‌اند تا هم‌زمان با این ایام سوگواری، به‌نیت واقف روضه‌ای خوانده شود. در این بین ۵ نفرشان کرمانی هستند.
در محرم و صفر، مشهد شهر عزا و عزاداری بوده است و علم و علم‌کشی. هنوز هم در روز‌های عزا، در تاسوعا و عاشورا، در اربعین و چهل‌وهشتم، علم‌های مشهدی ردیف می‌شوند تا به حرم‌رضوی برسند.
قرآن‌خوانی از همان قرن‌های ابتدایی شکل‌گیری حرم یکی از برنامه‌های ثابت زائران بوده است، گرچه از حفاظ حرم تا ابتدای قرن نهم اطلاع و اسناد چندانی وجود ندارد.
حامد طاهری‌فر می‌گوید: در یکی از شب‌هایی که برای عزاداری به هیئت رفته بودم، یکی از دوستانم گفت «اگر کربلا می‌خواهی، در مجالس امام‌حسین (ع) دم در مجلس بایست و کفش عزاداران را تحویل بگیر.»