سیده‌فریبا رشتی، بانوی خیّر محله سرافرازان مشهد است که اجدادش نیز از جمله پدربزرگ، پدر و عمویش واقف بودند. او در راستای شغل همسرش که ساخت و ساز است، موسسه کارآفرینی‌اش را وقف کرده و با جذب کارگر به تولید بتن می‌پردازد.
مسجد شمس‌الشموس یک بنای ۵۰۰ مترمربعی است که ۳۰۰متر آن زیر بناست و با اینکه برخی از کاشیکاریهایش مرمت شده است ولی هنوز همان بنای اولیه‌اش را حفظ کرده و تجدیدبنا نشده است.
فاطمه دلیجانی از سال ۷۲ جلسات قرآنی را در مناطق مختلف شهر برگزار می‌کند و در این جلسات، تفسیر، قرائت قرآن تا حد تجوید عالی و ترتیل را آموزش می‌دهد.
ماجرا برمی‌گردد به سال۵۲ که یکی از اهالی محله قطعه زمینی را در «قلعه‌ساختمان» یا شهرک شهید‌رجایی امروزی در محلی که امروز به نام موعود ۲۳ نام‌گذاری شده، وقف ساخت مسجد می‌کند.
داستان از این قرار است که ابتدا یک مدرسه به نام بی‌بی‌سلطنت قفلی، مادر این خانواده و سپس مدرسه‌ای به نام پدر یعنی عبدالحسین قفلی ساخته می‌شود و این آغاز زنجیره‌ای ۱۰۰مهره‌ای می‌شود به نیت ساخت ۱۰۰مدرسه در کل کشور.
حاج حجت سلیمانی می‌گوید: خانه را وقف دستگاه امام‌حسین (ع) کردیم. خواستیم خانه، حسینیه‌ای باشد با محوریت قرآن. خودمان رفتیم مستأجری. من و خانمم، به‌خاطر این تصمیم، مورد شماتت خیلی‌ها قرار گرفتیم.
حسین حکمی منزل شخصی خود را به خیریه اختصاص می‌دهد تا اینکه هیئت‌امنای مسجد‌المهدی(عج) اتاقی از مسجد را در اختیارش قرار می‌دهند؛ او نیز همان سال خیریه اش را با نام رحمت رضاشهر به ثبت می‌رساند.