سیداحمد سلطانی، کبدیکار محله خواجهربیع است 
میانپردهای از زندگی دکتر تعبدی در راسته پرده فروشهای مشهد 
ثبت ۲ مقام اولی دو و میدانی برای کوروش قدرتی در شش ماه
د‌وسال زمان برای کوروش کافی بود تا استعداد و توانایی خود را در رشته دوومیدانی نشان دهد. او که فقط ۱۰سال دارد، در دو سال گذشته، روی پاهایش بند نبوده است، یک‌سره دویده و تمرین کرده تا بتواند به موفقیت ورزشی برسد.
کوروش قدرتی، نوجوان محله مجیدیه، راه ورزشی پدرش را که از کارمندان شهرداری است، در پیش گرفته است. ورزش دو، بخش جدایی‌ناپذیر زندگی او شده است و می‌خواهد در این رشته جزو اولین‌ها باشد.
-اول به ما بگو دویدن چه حسی به تو می‌دهد؟
شاید در لحظات و روز‌های تمرین هنگام دویدن به ثانیه‌ها و رکورد‌ها فکر کنم، اما در زمان مسابقه اصلا به چیزی فکر نمی‌کنم و فقط می‌دوم؛ ذهن و فکر و مغزم در پاهایم است. اما درمجموع دویدن حس رهایی به من می‌دهد؛ چون در آن لحظات به چیزی جز ورزش فکر نمی‌کنم.
-همین حس خوب باعث شد به سمت دوومیدانی بروی؟
اولش نه. من در شروع به توصیه پدرم و به خاطر اینکه او هم می‌دوید، این رشته را امتحان کردم، اما در ادامه، خودم به ورزش علاقه‌مند شدم و هرچه رکورد‌های بهتری ثبت می‌کردم، علاقه‌ام بیشتر می‌شد.
-روزی چند‌ساعت می‌دوی؟
یک‌روز در‌میان، دو ساعت تمرین می‌کنم که در این زمان حداقل دو‌کیلومتر در باشگاه می‌دوم.
-غیر از دو چه تمریناتی انجام می‌دهی؟
تمرینات استقامتی و بدن‌سازی هم انجام می‌دهم.
-تا حالا چه موفقیت‌هایی کسب کرده‌ای؟
در مسابقات دوومیدانی استان، رتبه اول ماده ۴۰۰متر را به دست آوردم و در مسابقات استعدادیابی دوومیدانی استان هم در ماده ۶۰ متر اول شدم.
-از حس و حالت بعد از قهرمانی بگو.
بعد‌از مسابقه ۴۰۰ متر، از خط پایان که گذشتم، از خستگی همان‌جا افتادم و فرصت شادی نداشتم. اما در دو ۶۰ متر که اول شدم، تا چند متر بعدتر دویدم و حس خوبی را تجربه کردم.
-خودت کدام ماده دو را دوست داری و چرا؟
من دو ۴۰۰ متر را بیشتر دوست دارم؛ چون با تمرکز بیشتری می‌دوم.
-بیشترین نقش را در موفقیت تو پدرت داشته است؟
بله، هم پدرم و هم مربی‌ام، آقای مصطفی ابراهیمی که خودش مقام‌دار دوومیدانی کشور است و برای بچه‌های علاقه‌مند زحمت می‌کشد.
-کوروش، دوست داری در چه جا‌هایی بدوی؟
رشته دو طوری است که با کمترین امکانات در هر فضایی می‌توان تمرین کرد. خودم دویدن در راه‌های جنگلی را خیلی دوست دارم؛ چون اکسیژن بیشتری وارد بدن می‌شود و انرژی بیشتری می‌گیرم.
-امکانات محله‌تان برای رشته دو کافی است؟
اکثر فضا‌های ورزشی شهر برای فوتبال ساخته می‌شود، ولی ظاهرا در پروژه ورزشی الهیه، پیست دو هم تعریف شده است که برای من و بچه‌هایی که دو دوست دارند، خیلی خوب می‌شود.
-هدفت در درس و ورزش برای آینده چیست؟
می‌دانم ورزشکاران کشور ما تا حالا در دوومیدانی در جهان به رتبه‌های بالا نرسیده‌اند. من دوست دارم آن‌قدر تلاش کنم که اولین‌نفر باشم که به این موفقیت می‌رسم. در درس و کار هم فعلا رشته موردعلاقه‌ام دندان‌پزشکی است تا ببینم در آینده چه خواهد شد.
* این گزارش پنج‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۶ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
