شهر مشهد در جایگاه مرکز ایالت خراسان همیشه موردتوجه حاکمیت بوده و از عصر تیموری سکه‌های فراوانی با نام این شهر تابع نظام پولی حکومتی، به ضرب رسیده است.
باغ «هشت‌آباد» یا «عشرت‌آباد» امروزی، در میانه این جزیره سبز و در ضلع شمال غربی آن واقع بود و حکایت امروز ما، بخشی از سرگذشت این نگین سبز تاریخ مشهد است.
حدود ۹۳ سال پیش قرار بود سدی بر روی رودخانه طرق بسازند تا منبع تأمین آب و نیروگاه برق مشهد شود؛ ایده‌ای که به سرانجام نرسید!
کتیبه‌های ایوان عباسی نه‌فقط از حیث تاریخ‌های گوناگون و متنوع در کتیبه‌ها، بلکه از نظر شیوه نگارش و نوع خط نیز تنوع فوق‌العاده‌ای دارد و حتی می‌توان سیر تکامل خط نستعلیق را در آن مشاهده کرد.
امروزه نام دستجرد برای مشهدی‌ها شناخته‌شده نیست و حتی بسیاری از آنها نمی‌دانند که روی اراضی این مزرعه یا روستای قدیمی سکونت دارند. یاقوت حموی در کتاب «معجم‌البلدان» نوشته: «دهکده‌ای در نوغان توس است و آن را دستجرد می‌گویند.»
همسایه‌ها هرچه نیاز دارند مثل مواد غذایی، نان، نردبان و هر وسیله دیگر، بدون تعارف در خانه آقای صحنینی را می‌زنند و او با روی خوش هر کمکی بتواند انجام می‌دهد.
سید اسماعیل آموزگار از خاندان مطبوعاتی آموزگار و یکی از روزنامه‌نگاران باسابقه خراسانی در روز‌های اعتصاب دوم مطبوعات، همراه مردم مشهد در مبارزه‌های داخل شهر شرکت داشت و یادداشت‌هایی از رویداد‌های آن روز‌ها تهیه کرد.