روایت تمبرهایی که باعث اخراج یک مستشار بلژیکی شد 
اردو رفتن همسایههای دلاوران ۱۳ 
زینب و ۲۰ مدال قهرمانی قهرمانی کاراته
زینب تقدم در هفت سال زندگی ورزشی و مبارزه، بیست‌مدال رنگارنگ استانی و کشوری کسب کرده است. او نه‌تنها قهرمان مدال‌ها، که قهرمان اراده و پشتکار است.
در دل یک خانواده شش‌نفره، زینب با مشت‌هایی پر از امید و اراده، راهی متفاوت و پرچالش را انتخاب کرده است.
زینب تقدم که با خانواده‌اش در محله ولیعصر(عج) زندگی می‌کند، در هفت سال زندگی ورزشی و مبارزه، بیست‌مدال رنگارنگ استانی و کشوری کسب کرده است. خاطرات شیرین و سخت او در این مسیر، گواهی بر عزم راسخ او در جهانی دارد که زنان ورزشکار بیشتر باید دیده شوند. زینب نه‌تنها قهرمان مدال‌ها، که قهرمان اراده و پشتکار است.
-اولین‌بار کی با کاراته آشنا شدی؟
نزدیک خانه‌مان باشگاه رزمی قرار دارد. برادر بزرگم به پدرم توصیه کرد که من را در باشگاه ثبت‌نام کنند. من هم خیلی به ورزش رزمی علاقه داشتم و از هفت‌سالگی در این باشگاه ثبت‌نام کردم.
-در این سال‌ها کدام رقابت بیشتر به ذهنت مانده است؟
من در طول این سال‌ها بیست‌مدال کسب کردم که نوزده‌مدال استانی بوده و یک مدال طلای کشوری. آن یک مدال هم برمی‌گردد به رقابت‌های کاراته بانوان کشوری سال گذشته که با شکست رقیبان، مدال طلا را به دست آوردم.
-در خانه ورزشکار دیگری هم دارید؟
راستش نه؛ پدر و مادر و دو برادر بزرگ‌تر از خودم شاغل هستند و یک خواهر کوچک‌تر دارم که محصل است. فقط من ورزشکار شدم.
-سخت‌ترین چالشی که در کاراته با آن روبه‌رو شدی، چه بوده است؟
در این ورزش باید تمرینات مداوم داشته باشی، حداقل روزی سه‌ساعت. من علاوه‌بر باشگاه در خانه هم تمرین می‌کنم که آمادگی جسمانی خوبی برای مسابقات داشته باشم.
-چه‌چیز تو را تا این حد مشتاق حضور در باشگاه کرده است؟
اینکه الان مربی هنرجو‌های تازه‌وارد هستم. از زمانی‌که کمربند آبی می‌بستم، مربیگری را شروع کردم. استاد فریده فرهانی خیلی به من روحیه می‌داد و این وظیفه را به من سپرد. به همین دلیل بمب روحیه هستم و در باشگاه احساس خوبی دارم.
-چرا برخی افراد فکر می‌کنند ورزش کاراته برای بانوان مناسب نیست؟
چون در کاراته ضربات سنگین و مستقیم به بدن بانوان وارد می‌شود، برخی تصور می‌کنند بدن خانم‌ها تحمل این ضربات را ندارد و باعث آسیب‌های جدی به آنها می‌شود.
-نظر خودت چیست؟
ورزش کاراته در خانم‌ها اعتمادبه‌نفس ایجاد می‌کند و برخلاف ظاهر خشن این ورزش، جوانمردی، ادب، نظم و احترام به بزرگ‌تر را به آنها می‌آموزد.
-تعداد مدال‌هایت ۲۰ است؛ درس‌هایت چطور؟
درسم هم خوب است؛ همه نمره‌هایم ۲۰ نیست ولی برای خانواده من اولویت درس و مشق است، به‌طوری که به من گفته‌اند اگر درسم افت کند، باید بی‌خیال باشگاه و ورزش شوم.
-برنامه‌ات برای آینده تحصیل و ورزش چیست؟
می‌خواهم درسم را در رشته تربیت‌بدنی ادامه دهم و در ورزش هم دوست دارم مربی کاراته شوم و دختر‌های محله‌مان را آموزش دهم.
*این گزارش چهارشنبه ۳۰ مهرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۳۸ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
