با روی کار آمدن صفویان به‌ویژه شاه‌عباس اول، زیارت امام‌رضا (ع) با تشویق و ترغیب فراوان همراه شد، آن‌چنان‌که شاه‌عباس پای پیاده به مشهد آمد.
سال۱۳۲۸خورشیدی؛ اراضی «بجمهن» که با نام «بجمعه» در ذهن مردم مشهد جا افتاده‌بود، در محدوده شهری قرار داشت و با ۲۵۸نفر سکنه، منطقه‌ای نسبتا پرجمعیت به حساب می‌آمد.
از واقعه به توپ بستن حرم‌رضوی در سال۱۲۹۱ خورشیدی یک پرده نقاشی باقی مانده که سندی است بر بسیاری از جنایت‌های رخ‌داده آن روزگار. این پرده نقاشی موجب خشم روس‌ها شد و میرزا طاهر، را به زندان انداختند!
محسن توسلی می‌گوید: استاد روحانی موجب یک جریان سازی هنری در مشهد شد. حتی بسیاری از هنرمندان بزرگ که در تهران ساکن بودند، هروقت به مشهد می‌آمدند حتماً سری به استاد هم می‌زدند.
مرحوم عبدالله رضوی، مشهور به «عبدالله میرزای ناظر» در انتخاب موضوع وقف، دقت فراوانی داشت و به‌همین‌دلیل، موقوفاتی که از وی باقی مانده، در ایجاد فضا‌های نوین امدادرسانی به مردم، توفیق فراوانی یافته است.
تاریخچه سقاخانه حرم امام‌رضا (ع) به دوره‌های اولیه احداث بارگاه آن حضرت و ۱۲۰۰سال پیش برمی‌گردد؛ از این جهت که باید محلی برای برداشتن آب و وضوساختن زائران در این حرم مقدس تعبیه می‌شد.
مهر اولین ابزار در شناخت هویت افراد و مهم‌ترین رکن در شناخت اسناد تاریخی است و مهر‌ها در قدیم حکم شناسنامه امروزی را برای افراد داشتند. قدیمی‌ترین مهر آستان قدس رضوی مربوط به دوره صفویه است.