حرم امامرضا(ع) در نخستین عکس هوایی 
توفيق عبادت در مسجد توفيق احمدآباد 
خیاطی در پایین‌شهر جواب نمی‌دهد!
داشتن هنر در برخی حرفه‌ها نیازی به تحصیلات آنچنانی ندارد بلکه بیشتر از هر چیز، استعداد و علاقه فرد را می‌طلبد. همچون حرفه خیاطی که با چند دوره آموزشی خوب و چندسال شاگردی پیش استادی هنرمند و کاربلد می‌توان به آن تسلط پیدا کرد.
برای معرفی شغل به جویدگان کار به‌سراغ خیاطی رفته‌ایم و در گفتگو با یکی از باتجربه‌های این حرفه در منطقه ثامن هرآنچه باید در ابتدای ورود به این شغل دانست به رشته تحریر درآورده‌ایم.
مرتضی راه‌جو از آن دست خیاطان نسبتا قدیمی منطقه ثامن است که به‌طوراتفاقی ۲۶ سال پیش بعد از فوت پدرش وارد این حرفه شده و همچنان ادامه‌دهنده راه دوزندگی پدر است.
تجربه مهم‌تر از سرمایه
راه‌جو از گرفتن سیکلش یک‌سال بیشتر نگذشته بوده که هم‌زمان با فوت پدرش و از سر بی‌علاقگی به درس، دور ادامه تحصیل را خط کشیده و در راه کسب وکار آزاد پا می‌گذارد.
از همان دوران شروع می‌کند به پادویی در خیاطی عبد‌الهی در چهارراه‌شهدا و بعد از سال‌ها شاگردی‌کردن خودش می‌شود، استاد. ازهمین‌رو مغازه‌ای در خیابان آیت‌ا... بهجت خریده و کسب خیاطی‌اش را در این محل راه‌اندازی می‌کند.
او امروز در این محدوده در کار و هنر دوزندگی نام و نشانی پیدا‌کرده و برعکس چندسال گذشته که از سر درآمد اندک قصد عوض‌کردن کارش را داشته، امروز از شغلش بسیار راضی است و قصد دارد باعنوان یک خیاط بازنشسته شود.
آن‌طور که از سخنان راه‌جو پیداست او اعتقادی به داشتن سرمایه برای راه‌اندازی مغازه خیاطی ندارد: خیاطی شغلی است که سروته آن به هنر وصل است و در کارهای هنری هم تجربه و استعداد حرف اول را می‌زند نه سرمایه.
وی ادامه‌می‌دهد: اگر کسی علاقه‌مند به خیاطی است بعد از یاد‌گرفتن این حرفه می‌تواند در ابتدا با ۵ میلیون تومان مغازه‌ای برای خودش دست وپا کند و این‌کار را راه بیندازد. به گفته وی شرط راه‌اندازی مغازه خیاطی برای علاقه‌مندان داشتن تجربه است.
خیاطی در بالاشهر جواب می‌دهد، نه پایین‌شهر
این کاسب منطقه ما سال‌ها در داخل پاساژ‌های منطقه ثامن خیاطی کرده و امروز که صحبت از آن دوران می‌شود، می‌گوید: این مکان‌ها برای خیاطی‌کردن مناسب نیست بلکه باید خیاط‌خانه در حاشیه خیابان باشد.
او باور دارد: خیاطی باید درجایی باشد که توسط مردم دیده شود و با افراد ارتباط مستقیم داشته باشد.وی درخصوص بهترین محل راه‌اندازی مغازه خیاطی در مشهد می‌گوید: خیاطی شغلی است که در بالاشهر جواب می‌دهد، نه پایین‌شهر. در پایین‌شهر افراد به‌دنبال جنسی با قیمت مناسب (پایین) هستند و بیشتر به لباس‌های آماده روی می‌آورند، اما در بالاشهر در اصطلاح ما خیاط‌ها، لباس‌پوش واقعی زیاد است افرادی که کار خیاط را بیشتر قبول دارند.به گفته وی در خیابان‌هایی همچون سجاد و دانشگاه راه‌اندازی مغازه خیاطی خوب است.
در پایین‌شهر افراد به‌دنبال لباسی با قیمت مناسب (پایین) هستند و بیشتر به دنبال لباس آماده می روند
به‌جای خیاطی آرایشگری یاد بگیرید
راه‌جوی ۳۷ ساله یک پسر بیشتر ندارد. پسری که آرزو دارد درس بخواند و برای خودش کارهای شود، نه اینکه ادامه‌دهنده کار پدر باشد. او می‌گوید: من به کسی توصیه نمی‌کنم خیاط شود چراکه این هنر کار سختی است و یاد‌گیری‌اش بسیار زمان‌بر است و از این گذشته تا زمانی‌که فرد نام و آوازه‌ای در این حرفه برای خودش به هم نزده باشد، نمی‌تواند درآمد خوبی به‌دست آورد.
وی معتقد است افراد جویای کار، آرایشگری یا حرفه تاسیساتی را یاد بگیرند درمقایسه با خیاطی بیشتر به دردشان می‌خورد و می‌توانند درآمد کسب کنند.او البته توصیه‌هایی هم به افراد علاقه‌مند به حرفه خیاطی دارد که مهم‌ترین آن‌ها داشتن صداقت در کار، خوش‌اخلاق‌بودن و تمیز کار کردن است.
خیاط شوید با ۱۰ سال شاگردی‌کردن
حرف از شاگردی‌کردن که به میان می‌آید، راه‌جو خیاطی را در شاگردی‌کردن زیاد خلاصه می‌کند.او می‌گوید: در خیاطی باید افراد برای یاد‌گرفتن کار سال‌های زیادی شاگردی کنند به‌خصوص افرادی که می‌خواهند چندنوع دوخت‌ودوز یاد بگیرند مثل کت، شلوار، پالتو و جلیقه. او که خود تاکنون قریب به ۳۰ شاگرد تربیت کرده‌است، بیان می‌کند: برای یاد‌گرفتن این حرفه و خیاط ماهرشدن باید علاقه‌مندان حداقل ۱۰ سال شاگردی کنند البته اگر کسی واقعا زرنگ باشد، خیلی زود می‌تواند این‌کار را یاد بگیرد.
البته این کاسب معتقد است یک خیاط علاوه‌بر شاگردی‌کردن باید بعد از اینکه خودش استاد شد، حداقل یک شاگرد در کنار خودش داشته باشد تا بتواند سروقت کار را تحویل گرفته و تحویل دهد.جالب است بدانید او خود از تمام دوخت‌ودوز‌های خیاطی سر درمیآورد که حاصل ۱۱ سال شاگردی‌کردن در خیاطی‌های چهارراه‌شهدا، خیابان دانشگاه، سناباد، چهارطبقه و حتی شهر‌های کرمان و بندرعباس است.
کاری که جسم را از بین می‌برد
از خیاط خیابان آیت‌الله بهجت جویای خوب و بد کار خیاطی می‌شویم که او خوبی این‌کار را دریافت پول نقد بیان می‌کند.وی در بیان بدی‌های خیاطی، این شغل را حرفه‌ای می‌خواند که جسم را از بین می‌برد و می‌افزاید: در این‌کار چشم ضعیف شده، خیاط مبتلا به واریس می‌شود، قوز پشت درمیآورد و دچار مشکلات عضلانی زیادی می‌شود.
بدقولی‌های خیاطی در قالب خاطره
راه‌جو خودش را از آن دست کاسبانی می‌داند که درعین‌حال که دوخت و دوز بسیار تمیزی دارد، بدقول است.او از بدقولی‌های خودش خاطره‌ای تعریف می‌کند که درنهایت داماد مجبور می‌شود کت‌وشلوار آماده بخرد: چندسال گذشته دامادی برای شب عروسی‌اش کت‌وشلواری سفارش داد و قرار شد تا روز عروسی آماده شود، اما متاسفانه نتوانستم این لباس را بدوزم
ازهمین رو همان‌روز که قرار بود داماد برای تحویل‌گرفتن لباسش بیاید پارچه‌ای روی در مغازه چسباندم، باعنوان اینکه به‌علت فوت مادربزرگم مغازه تعطیل است و داماد بیچاره هم که این را قبول کرده بود برای آن شب کت و شلوار آماده خریده بود که بعد از اینکه این موضوع را متوجه شدم کلی از بدقولی خودم شرمنده شدم، اما باز هم این بدقولی‌ها درحال تکرار است.
*این گزارش پنجشنبه ۲۴ مهر۱۳۹۳ در شماره ۱۱۷ در شهرآرامحله منطقه ثامن چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
