رضا رحیم زاده چندین سال در کشورهای آمریکای جنوبی مانند هندوراس، نیکاراگوئه، پاناما، ونزوئلا، اکوادور و کلمبیا زندگی و همین چند سال زندگی او را با فرهنگ و آداب و رسوم کشورهایی غریب و پر رمز و راز آشنا کرده است.
مینو قهرمان جنت‌آبادی، نویسنده و پژوهشگری است که در محله حجاب سکونت دارد و سال‌هاست برای نشریات مختلف می‌نویسد. ردی از قلم او در مجلات بسیاری از شهرهای ایران برجای مانده است.
داستان کبوتر سیاه امیرحسین خاورری، بحران هویت را فریاد می‌کشد. این کودک هشت‌ساله با قلمش جادو کرده و انگار تمام درد سال‌های سال مهاجرت پدرانش را در نوشته‌هایش نشان داده است.
راسله رضاپور می‌گوید: عده‌ای فکر می‌کنند درک شاهنامه سخت است، درحالی که وقتی من داستان‌های شاهنامه را برای کودکان تعریف می‌کنم، می‌بینم که به‌خوبی موضوع را درک کرده‌اند.
محدثه رضایی فقط یک نویسنده نیست؛ او یک تصویرگر چیره دست در سن‌و‌سال خودش نیز هست.
علی دشتبان، نگارنده کتاب «روزی، روزگاری آبکوه» برای جمع‌آوری تاریخچه محله‌اش پنج‌سال زمان گذاشته است.
مرضیه امینی از آن نویسندگانی است که سوژه‌هایش خیالی و فضایی نیستند بلکه تمام داستان‌هایش را از دل آنچه در محله‌اش دیده، روایت کرده است. داستان‌هایی محلی و واقعی.