خدیجه بیگمموسوی معروف به «بیبیحسینی»، مادر دلسوز و معلم قرآن محله مقدم است. خیلی وقتها منزل آنها پاتوق روضههای محلی است و او آموختههایش را به همسایهها انتقال میدهد.
محله مقدم در دهه ۴۰ و اوایل۵۰ بهنام «ولیعهد»معروف بود، اما با پیگیری یکی از ساکنان بهنام آقای مقدم، برای آبادانی این محله و پروین اعتصامی بهنام «مقدم» شناخته میشود. کارخانه نخریسی با تقسیم زمین و سکونت کارگران موجب آباد شدن محله شد. مقدم مسیر قدیمی ورود زائران به مشهد و جزو محلات پرتراکم مشهد است.

جعفر صنوبری که سالها آبنبات و نبات تولیدکند میگوید: «در روزگاری که ما به دنبال نشانهای از شادی میگردیم، کار کردن در دنیای شیرینِ شیرینیها طعم خوبی دارد و زندگی را لذتبخش میکند.»
مقابل کوچه شهید عرفانی ۷ کوچهای است که خیلیها آنجا را نه به نام اصلیاش بلکه به کوچه «آقای شیدایی» میشناسند. او پزشکیار است و اهالی محله مقدم میگویند، دستش شفاست.
سیدقنبرعلی میرزاخانی معروف به «حاجآقا طاهری» ۳۲ سال امام جماعت مسجد صاحبالزمان (عج) خیابان عرفانی بوده تا اینکه کسالت، اجازه رفتوآمد او به مسجد را از او میگیرد و خانهنشینش میکند.
علی حسنزاده تولیت این مسجد «حقیقی» است. او میگوید: زمین مسجد و چند باب مغازه جنب آن و همچنین منزل فعلی مادرم بخشی از ارثی است که از پدربزرگم، مرادعلی به پدرم رسیده است.
هنرستان «سیدجمالالدین اسدآبادی» قدیمیترین مدرسه صنعتی مشهد پس از هنرستان شهیدبهشتی است که در حال حاضر ۶۰ سال قدمت دارد و ۲۱ کارگاه درآن فعال است.
داستان زندگی علیاکبر نائمی از روستایی در قائنِ خراسان شروع میشود و به بودن در میان سران و درباریانی مانند هویدا و سرهنگ جلالی و... میرسد و سپس به ۱۵ سال همراهی در رکاب آیتالله عبادی ختم میشود.