«نوغان» پاخورترین کوچه اطراف حرم مطهر است که قدمتش بیش از 1500سال است؛ زمانی شهری در نزدیکی تابران بوده است. این دو شهر به همراه سایر روستاها ولایت توس را تشکیل میدادند. پس از شهادت امام رضا(ع) اراضی روستای سناباد شهر قدیمی نوغان هسته اصلی شهر مشهد کنونی را تشکیل دادند.
«نوغان» پاخورترین کوچه اطراف حرم مطهر است که قدمتش بیش از 1500سال است. زمانی نوغان شهری در نزدیکی تابران بوده است. این دو شهر به همراه سایر روستاها ولایت توس را تشکیل میدادند.
پس از شهادت امام رضا(ع) اراضی روستای سناباد و شهر قدیمی نوغان هسته اصلی شهر مشهد کنونی را تشکیل دادند. ساخت و ساز مسکونی در اراضی سناباد که بقعه مبارک امام رضا(ع) در آن قرار داشت شدت گرفت و ساخت کاروانسراها در نوغان افزایش یافت.
از آن زمان فقط کاروانسرای حاجتقی معروف به «ننه محمود» مانده بود و رنگرزی سنتی نخ در آن فعال بود. این سرا هم پارسال خراب شد. کوچه نوغان که امروز بیشتر مغازه دارد تا خانه، محل زندگی قالیبافها، درشکهچیها و بناها بود.
معروفترین مسجد این کوچه، «محرابخان» است که در گذشته 5گنبد داشت و نشانی برای رسیدن به مشهد بهحساب میآمد. حجارها(سنگتراشان)، پل سنگی، تکیه علیاکبریهای نوغان و 6حسینیه دیگر از مراکز مذهبیفرهنگی مهم آن است.
معروفترین فرعیهای آن چهلخانه، پله، حمام باغ، پل سنگی، حمام حاجرستم، گوشله و دکتر نصیری و دکتر نقیبی(پزشکان خیر) است. در کوچه دکتر نصیری که بهزودی به خیابان طبرسی متصل خواهد شد، خانه تاریخی حسین طلایی قرار دارد.