اهالی خیابان شافعی با رسم «یاوری» کارها را تقسیم می‌کردند

شهید شافعی نام یکی از خیابان‌های قدیمی محله نوده است. مسجد قدیمی محله نیز در همین مسیر قرار دارد؛ مسجدی که در کنار مرکزیت مذهبی، پاتوقی برای دیدار همسایه‌های قدیمی است؛ همسایه‌هایی که در سختی‌ها و مشکلات کنار هم هستند و به همسایگی با هم افتخار می‌کنند.

مطلب مرتبط به احترام کوچه «محترم»

«یاوری‌کردن» همسایه‌ها

سهراب سلیمی هشتادوپنج‌ساله، قدیمی‌ترین ساکن این خیابان، از همسایه‌های مسجد است. او که روزگاری به شغل کشاورزی مشغول بوده است، از همدلی و همراهی همسایه‌های قدیم در کمک و یاری یکدیگر تعریف می‌کند و می‌گوید: شصت‌سال پیش، این همه تجهیزات و ماشین‌آلات کشاورزی وجود نداشت. بیشتر کار کشاورزی با قدرت دست و زور بازو و شغلی سخت و طاقت‌فرسا بود. اما خوشبختانه همسایه‌های خوب ما که شغلشان کشاورزی بود، همدیگر را تنها نمی‌گذاشتند.

به گفته آقا سهراب، در گذشته رسمی به نام «یاوری‌رفتن» وجود داشت که همسایه‌ها با هم متحد می‌شدند و در انجام کار‌های کشاورزی به هم کمک می‌کردند. همه همسایه‌ها سر زمین حاضر می‌شدند و این یاوری تا پایان همه کار‌ها ادامه داشت. کار این زمین که تمام می‌شد، به سراغ زمین بعدی می‌رفتیم. هیچ‌کس به این فکر نمی‌کرد که یک نفر زمین بیشتری دارد و دیگری زمینش کمتر است و چرا باید این همه کار کند. همه همسایه‌ها از روی اخلاص و بدون هیچ چشمداشتی این کمک و یاوری را انجام می‌دادند.

او با لبخند می‌گوید: هنوز هم همسایه‌های ما بهترین همسایه‌های دنیا هستند.

تقسیم غذا با همسایه

مشتری به مغازه مراجعه کند و بدانم وضعیت مالی خوبی ندارد، راه می‌آیم

علی قویدل یکی دیگر از همسایه‌های قدیمی این خیابان است که توسط سهراب سلیمی معرفی می‌شود. او که سوپرمارکت دارد، در بین همسایه‌ها به انصاف و برخورد خوب با مشتری‌ها معروف است.

علی آقا می‌گوید: با توجه به وضعیت اقتصادی نابسامان و تورمی که هر روز در حال بالاتررفتن است، مردم برای خرید مایحتاج زندگی با مشکل روبه‌رو هستند. همیشه سعی کرده‌ام که به همان سود اندک که قرآن و دین گفته‌اند، راضی باشم. خداوند هم برکتش را داده است. اگر مشتری به مغازه مراجعه کند و بدانم وضعیت مالی خوبی ندارد، راه می‌آیم. حتی بار‌ها گفته‌ام جنس را بردارد و هر وقت داشت، پولش را بدهد.

علی قویدل با یادآوری محبت و دوستی بین همسایه‌های قدیمی، می‌افزاید: برخلاف این روزها، آن زمان همسایه‌ها از وضع و حال هم با خبر بودند. حتی زمانی که متوجه می‌شدند همسایه‌شان غذایی برای خوردن ندارد، یک کاسه آب‌گوشت یا آش یا هر غذایی که در خانه داشتند، برایش می‌بردند تا گرسنه نماند. این نوع همسایه‌داری این روز‌ها کم‌رنگ شده است، اما ما هنوز هم چنین همسایه‌های خوبی داریم.

طرح مشکل در گروه مجازی

محسن رضایی‌مهدی‌آباد را نه‌تنها همسایه‌های این خیابان، که همه اهالی محله می‌شناسند. او که مسئول و به گفته خودش «خادم» پایگاه بسیج مسجد محله است، بانی کار‌های فرهنگی بسیاری بوده است. تأسیس جلسه قرآن مسجد از سال ۱۳۸۲ و تداوم آن تا امروز یکی از این کار‌های فرهنگی ماندگار است.

رضایی‌مهدی‌آباد می‌گوید: این جلسه قرآن اکنون صد شاگرد دارد و ما نیز سعی کرده‌ایم با فعالیت‌های تشویقی مثل اردو، استخر و مسابقات ورزشی، علاقه بچه‌ها را به مسجد و جلسه قرآن افزایش بدهیم.

به گفته محسن آقا، در این مدت ۱۰ روحانی و چند نیروی نظامی از همین جلسه قرآن تحویل جامعه شده است.

پیگیری و برطرف‌کردن مشکلات محله توسط اهالی از طریق گروه مجازی محله از دیگراقدامات محسن رضایی‌مهدی‌آباد است. او می‌گوید: گروه مجازی محله ۱۶۰۰ عضو دارد. همه اعضا هر روز پیگیر مشکلات و مسائل محله هستند و این پشت‌گرمی خوبی برای محله ایجاد کرده است.

* این گزارش شنبه ۱۷ خردادماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۰۶ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.