نوشته های هما سعادتمند در سایت مشهد چهره
جای خالی گردشگری ادبی در خراسان
خراسان کهن، محل تولد و وفات نامداران بسیاری است؛ تاآنجاکه تاکنون نام ۴۵۴ تن، در فهرست مفاخری که تنها به توس تعلق داشته‌اند، ثبت شده است.
الله‌وردی‌خان، گنبد و رواقی که سردار گرجی شاه عباس ساخت
گنبدالله وردی‌خان نه از بیرون که زیر سقفِ حرم هم رنگین‌کمانی از رنگ‌ها و نور‌ها را درهم تنیده و بهشتی ساخته است از کاشی و نقش که به‌گفته کارشناسان نظیرش را در معماری جهان اسلام کمتر می‌توان دید.
غسالخانه شهرداری افتتاح شد تا دیگر مرده‌ها در خانه شسته نشوند
۵مهر، نودمین سال پا گرفتن نخستین غسالخانه بلدیه در مشهد است؛ غسالخانه‌ای که، چون از لحاظ امکانات بهداشتی به انواع امروزی خود شبیه بود، بعد از افتتاح به این نام شهرت یافت: «غسالخانه جدید بلدیه».
«علی‌نجات عباسی» صورتش را فدای وطن کرد
«علی‌نجات» جانباز ۷۰ درصدی که بدون یک دست و یک چشم و البته با صورتی که بعد هفده عمل جراحی سنگین سر جایش نشسته، همه این سال‌ها را به جمع‌کردن خاطره‌ها و ساختن مستند‌های جنگ گذرانده.
صدیقه با همسرش اسیر کومله‌ها شد، اما بدون او بازگشت
قصه «صدیقه یاوری» از هشت سال جنگ شاید ده، دوازده روز بیشتر نباشد. او بقیه سه‌چهار ماه زندگی در سنندج و دیواندره را از ترس و دلهره خمپاره، موشک و راکت، در اتاق‌های دربسته‌ای گذراند.
نوغان قدیم در دفتر شعر امیر برزگر
امير برزگر شاعر اهل نوغان شکل کوچه‌های بچگی‌اش را این‌طور برای آدم ۶۰ سال بعد توضیح می‌دهد: درِ خانه‌ها و عرض کوچه‌ها تنگ و باریک ساخته می‌شد تا در صورت حمله مهاجمان سرعت عبور آن‌ها را کاهش دهد.
شهید پاشایی‌نژاد ۱۸ سال با جراحاتش جنگید
مادر شهید علی‌اصغر پاشایی‌نژاد، می‌گوید: هنوز صدای ناله‌هایش توی گوشم است. دکتر‌ها هر روز قرص‌های رنگارنگ و دارو‌های مختلف تجویز می‌کردند تا کمی از درد‌هایش کم کنند.
مسجد قاجاری جعفری پاتوق کارتن‌خواب‌ها شده است
مسجد «جعفری» در دیوار سمت راستش یک آب‌انبار دارد که قدیمی‌های مشهد آن را با اسم «موری» می‌شناسند. آب‌انبار موری هم دارای یک کتیبه است که در متن آن، نام «ناصرالدین‌شاه قاجار» به‌وضوح خوانده می‌شود.
نگهبان تدفین رضاخان
محمد ضروری که در زمان دفن رضاخان سرباز بوده تعریف می‌کند: مرا هم همراه سایر سربازان گارد برای برقراری نظم به آنجا بردند. تمام طول روز مانند مجسمه ایستاده بودیم و جرئت حرکت کردن نداشتیم.
در خانه «ارم» یک مادر و ۲۵۰ دختر زندگی می‌کنند
در مرکز توان‌بخشی «ارم» در محله الهیه ۲۵۰ دختری زندگی می‌کنند که کوچک‌ترینشان ۷سال دارد و بزرگ‌ترینشان هم‌سن مادربزرگ‌ها است.