عمر آشنایی این همسایه ها در قائم (عج) ۱۶ بیش از ۲۰ سال است. همسایه هایی مهربان که به‌سراغ هرکدامشان می‌رویم، دستی در کار خیر دارند. مهربانی و پر‌انرژی‌بودنشان باعث شده هر‌کاری از دستشان بر‌می‌آید، انجام بدهند.
سید‌رضا علوی‌منش می‌گوید: ما اصلا همسایه بد نداریم. اصلا اینجا ماندگار شدیم برای مسجد المهدی (عج) و آدم‌های خوب مسجدی‌اش. رابطه با همسایه ها برای من که پا به سن گذاشته‌ام، مثل رابطه پدر و فرزندی است.
سمیه مؤذنی می‌گوید: صندوق پایگاه بسیج مسجد امام هادی(ع) چهل عضو دارد که ماهانه ۵۰ هزار تومان واریز می‌کنند. با مبلغی که جمع می‌شود، هر ماه ۳ میلیون تومان وام می‌دهیم.
طاهره حسن‌آبادی یکی از قدیمی‌ترین ساکنان کوچه موعود است. می‌گوید: درِ خانه‌ام همیشه به روی همسایه ها باز است و دوست دارم هر روز به خانه‌ام بیایند. ما حالا مثل یک خانواده‌ایم. باید هر روز احوال همدیگر را بپرسیم.
عصمت کریمی‌ترشیزی می‌گوید: با اینکه دو دهه می‌شود که منازل مسکونی اینجا تبدیل به مراکز پزشکی شده و اکثر همسایه ها از اینجا رفته‌اند، همان‌ها که مانده‌اند، هوای یکدیگر را دارند و در سختی و خوشی کنار هم هستند.
در دل محله ایثار، خانه‌ای شبیه یک حسینیه کوچک هست که دیوارهایش مزین به پرچم‌ها و کتیبه‌های مذهبی است. هر‌کار خیری که قرار باشد خانم‌های همسایه انجام دهند، از همین خانه شروع می‌شود.
همسایه ها هرچه نیاز دارند مثل مواد غذایی، نان، نردبان و هر وسیله دیگر، بدون تعارف در خانه آقای صحنینی را می‌زنند و او با روی خوش هر کمکی بتواند انجام می‌دهد.