محسن قصابیان فیلم سینمایی «نیوکاسل» را کارگردانی کرد؛ فیلمی اجتماعی با رگه‌هایی از طنز و نگاهی انسانی به جنگ و روابط خانوادگی. این تجربه نشان داد که او تنها بدنبال دیده شدن نیست، بلکه دغدغه روایت دارد.
علی آزادنیا از نسل هنرمندانی است که اوایل انقلاب با پست رسمی « بازیگر تئاتر» به استخدام اداره فرهنگ و هنر درآمدند. او با وجود بازنشستگی، هنوز از تئاتر دل نکنده، کلاس‌های بازیگر ی و کارگردانی‌اش را خودش اداره می‌کند.
صولتی، مسیرش را با صبر، تمرین و وسواس طی کرده و توانسته میان دوبله، تئاتر و تصویر تعادل برقرار کند.حضور او در سریال «پسران هور» نشـان می‌دهد که صولتی همچنان توانایی درخشش دارد.
نام احمد میرباذل خیلی زود با تئاتر مشهد گره می‌خورد. جایگاه نمادینش، پیوند میان مشهد و عصر پرده بی‌صداست. سال‌ها بعد، روی اولین فیلم رنگی فیلم‌برداری شده در مشهد هم حرف می‌زند.
نگاه نادرست و قضاوت‌های اطرافیان نسبت‌به تئاتر هیچ‌وقت نتوانست علاقه آسیه حسینی را خاموش کند. او در پانزده‌سالگی، مدرک مربیگری تئاتر را گرفت. یک‌سال بعد، مربی تئاتر شد و حالا سال‌هاست در مدرسه المهدی (عج) استعدادیابی می‌کند.
شاید بتوان برای نقش‌های دیگر و سایر بازیگر ان جایگزین پیدا کرد، اما معمولا نقش‌هایی که برای حسین مشمول‌مقدم ساخته و پرداخته می‌شد، نقش‌هایی بود که فقط خود او از پس آنها برمی‌آمد و تئاتر برایش خلاصه زندگی بود.
پرنیا بینایی شش‌سال مجری اصلی برنامه «آبنبات چوبی» بود و حالا در برنامه «ایران امام‌رضا (ع)» اجرا دارد. او علاوه‌بر مجریگری صداوسیما، در عرصه‌های تئاتر، بازیگر ی، پادکست و داستان‌نویسی نیز فعالیت دارد و کسب مقام هم کرده است.