محمد شاهرودی متولد سال۱۳۰۴ محله جنت مشهد، تنها بازمانده نسل دهه ۲۰ تئاتر ایران و مشهد بود که با سابقهای ۵۰ساله در تئاتر گنجینهای از خاطره و تجربه در سینه داشت.
سمانه عطاران دارنده مقام دوم جشنواره تئاتر استانی است. او با وجود معلولیت یادگرفته ورزش کند، کلاس بازیگر ی برود، مربی تیراندازی باشد و البته کلی هنر دیگر.
چهره سرد و خشنش باعث میشود در بیشتر فیلمها در نقشهای منفی ظاهر شود، اما با دقایقی گفتوگو متوجه خواهیم شد که شخصیت اصلی انوشیروان ارجمند هم مهربان است و هم ارجمند.
رضا سعیدی را با فیلمهای «مارمولک»، «دیوانهای از قفس پرید» و سریالهای «ولایت عشق» و «تنهاترین سردار» میشناسند، اما او قبل از اینکه به تهران برود، در مشهد چند فیلم و سریال تأثیرگذار بازی کرد.
ماشاءالله وحیدی، یکی از نامداران نمایش سنتی یا بهاصطلاح تختحوضی است. ذهن بسیار خلاق او میتوانست در هر لحظه از نمایش، عنصر خندهداری به کار اضافه کند و مردم را بخنداند.
فریدون صلاحی گفته بود: چند سال پس از آمدنش به مشهد فعالیتهای فرهنگیاش را با مطبوعات آغاز کرده است. او که از دوستان نزدیک دکترعلیشریعتی بود، در روزنامه خراسان مینوشت.
من اصلا توقع جایزه و هدیه ندارم، توقع من یک دست مریزاد خالی بود که هیچ کدام از دوستان که در مسند فرهنگی مشهد نشسته اند، نگفتند. درحالی که تئاتری که پارامترهای نمایشی کافی را ندارد، تشویقهای بسیاری میشود.