کوچه توحید ۱۷ که در گذشته به سرآسیا معروف بود، محل سکونت شخصیت‌های برجسته بود و مردم آرزوی سکونت در آن را داشتند. روزگاری این کوچه محل سکونت میرزامهدی خدیو‌گیلانی بوده است.
احسان شریعتی درباره پدرش می‌گوید: شریعتی، شرایطی را که یک محقق و پژوهشگر آکادمیک با بودجه مشخص حرفه‌ای می‌رود، نداشت و در زمانی اندک، حجم انبوهی از مطالب را نوشته است.
محمدتقی شریعتی معلمی را به این دلیل انتخاب کرد که به ارتزاق از راه دین، اعتقاد نداشت و می‌خواست درآمدش را از شهریه دانش‌آموزانش به دست بیاورد نه از حقوق دستگاه‌های دولتی که او آنها را غاصب می‌دانست.
اصل بوته چای از آسیای شرقی است، اما از دوران مظفرالدین‌شاه به کوشش شاهزاده محمدمیرزا، ملقب به کاشف‌السلطنه(شاهزاده قاجاری) در ایران نیز کشت شد و محمدمیرزا با آوردن نهال چای از هند و کشت آن، پایه‌گذار این محصول در ایران می‌شود.
اگر بخواهیم درباره شاهانی که گور‌به‌گور شدند، حرفی بزنیم، قطعا نام نادر بر بلندای فهرست می‌درخشد؛ شاهی که چهاربار دفن شد تا به آرامگاهی که اکنون در آن آرمیده است، برسد.
خیابان ابوطالب۵۷ درجریان توسعه و مسکونی‌شدن زمین‌های کشاورزی، سی‌سال قبل و بعد‌از الحاق این محدوده به شهر کشیده شده است. این محدوده حدوده پنجاه‌سال پیش، جزوی از روستا یا مزرعه نخودک بوده است.
حسین‌آقاخان خزاعی به‌عنوان رئیس قزاق‌خانه به مشهد می‌آید، اما رضاخان، به او مأموریت دیگری داده است. او که به‌عنوان فرمانده لشکر۶ شرق به مشهد می‌آید، ساختار ارتش نوین خراسان را در مشهد شکل می‌دهد.