بهار و تابستان سال ۱۳۰۸ مرز‌های مشهد و خراسان در قرق راهزنان بود. یکی از این راهزنان بزرگ، زلفو است که با همدستی سه برادرش، برای چند‌سال در اطراف خراسان و مشهد دست به چپاول اموال مردم زد.
قنات سناباد در دوره قاجار تنها قنات مشهد نبوده و استفاده از آن صرفا به‌دلیل محبوبیتش بوده والا که برابر آنچه در مکتوبات آمده، مشهد دوره قاجار به‌جز قنات سناباد، دوازده قنات دیگر هم داشته است.
کوچه توحید ۱۷ که در گذشته به سرآسیا معروف بود، محل سکونت شخصیت‌های برجسته بود و مردم آرزوی سکونت در آن را داشتند. روزگاری این کوچه محل سکونت میرزامهدی خدیو‌گیلانی بوده است.
احسان شریعتی درباره پدرش می‌گوید: شریعتی، شرایطی را که یک محقق و پژوهشگر آکادمیک با بودجه مشخص حرفه‌ای می‌رود، نداشت و در زمانی اندک، حجم انبوهی از مطالب را نوشته است.
محمدتقی شریعتی معلمی را به این دلیل انتخاب کرد که به ارتزاق از راه دین، اعتقاد نداشت و می‌خواست درآمدش را از شهریه دانش‌آموزانش به دست بیاورد نه از حقوق دستگاه‌های دولتی که او آنها را غاصب می‌دانست.
اصل بوته چای از آسیای شرقی است، اما از دوران مظفرالدین‌شاه به کوشش شاهزاده محمدمیرزا، ملقب به کاشف‌السلطنه(شاهزاده قاجاری) در ایران نیز کشت شد و محمدمیرزا با آوردن نهال چای از هند و کشت آن، پایه‌گذار این محصول در ایران می‌شود.
اگر بخواهیم درباره شاهانی که گور‌به‌گور شدند، حرفی بزنیم، قطعا نام نادر بر بلندای فهرست می‌درخشد؛ شاهی که چهاربار دفن شد تا به آرامگاهی که اکنون در آن آرمیده است، برسد.