«عیش‌آباد» روستایی قدیمی که امروزه بخشی از محدوده شهری مشهد است و روزگاری، از مراکز عمده تولید چغندر در مشهد بود؛ مزرعه‌ای که تاریخی طولانی دارد و نشان آن را می‌توان در اسناد مربوط به دوره صفویه نیز یافت.
۲۷ بهمن ۱۲۸۵، مجلس شورای ملی دوره اول، شاهد قرائت نامه‌ای بود که جمعیت حاضر بار رنج و ذلت آن را تحمل نکردند و به تلخی گریستند. این‌بار ناموس ایرانی به غارت رفته بود و در کریه‌ترین حالت ممکن، ننگین‌ترین واقعه تاریخ معاصر ایران را رقم می‌زد.
فاطمه هراتی از شهر‌هرات یزد به مشهد آمد و می‌گویند او اولاد می‌خواست که بعداز حاجت‌رواشدن اتاق سه‌در‌چهار خودش را همراه با درخت توت حیاط و چاه آبی وقف مسجد کرد. مردم هم روی همان زمین بنای مسجد را ساختند.
طعم بستنی‌های حاج‌اصغر غفوریان، حالا به هویت مشهد گره خورده است، هر زائری که به این شهر می‌آید کنار زیارت حتما سری هم به بستنی دقت طلاب می‌زند.
نخستین‌بار در سال ۱۲۲۹ شمارش جمعیت، منازل و ساختمان‌های تهران انجام شد. اگر بخواهیم از دقیق‌ترین سرشماری ایران در دوره قاجار یاد کنیم، باید به سراغ سرشماری دقیق و خانه‌به‌خانه زین‌العابدین‌میرزای قاجار در مشهد برویم که حدود ۱۲۵۷ خورشیدی پایان یافت.
ساختمان بانک ملی مشهد که حدود هشتاد سال عمر دارد، ۱۶ اسفند ۱۳۸۴ روی میدان ارگ ساخته شده؛ زمینی که به شهرداری مشهد تعلق داشته است و بعد‌ها با پول فروش آن، عمارت فعلی شهرداری را خریده‌اند.
این گزارش درباره یکی از کوچک‌ترین روستا‌های اطراف مشهد است که امروزه بخشی از شهر ماست ولی از یاد‌ها رفته است.