تقی‌آباد در میان مزارع مشهوری مانند الندشت و دستجرد، موقعیت کاملا مستقلی داشت. در اسناد، از این مزرعه به‌صورت مستقل نام برده شده است. قدمت بخش مهمی از این اسناد به دوره قاجاریه برمی‌گردد.
کوچه یغما یا عبادی ۱۲ مانند کوچه دکتر شیخ یا پشت بهره سراب در دوره‌ای مانند یک مسیر شریانی عمده شهر عمل می‌کرد. این کوچه اکنون به‌عنوان یکی از مسیر‌های پشتیبانی ترافیکی شهر استفاده می‌شود.
سال۱۳۴۲؛ حضور حسین پوری در مشهد، آن‌قدر عجیب بود که شهر را به‌هم‌ریخت و به تیتر اول روزنامه‌ها بدل گشت. او ۲۳۰سانتی‌متر قد و ۱۷۵کیلو وزن داشت و برای همین در چشم مردم مشهد همچون یکی از عجایب خلقت بود.
یکی از اولین واحد‌های رزمی که با شروع جنگ ایران و عراق، خودش را به منطقه نبرد می‌رساند، لشکر خراسان است و به دلیل همین ایستادگی، ۵ هزارو ۲۴۵ شهید، ۲۸۰ مفقودالاثر، ۱۵ هزارو ۹۴۹ جانباز و ۲ هزارو۸۶۵ اسیر داشت.
بافت زاغه‌نشین مشهد ارتباط بسیار نزدیکی با گسترش شهر داشت. هرچه مشهد از جهات مختلف، به‌سوی بیرون پیش می‌رفت و بر جمعیت آن افزوده می‌شد، تهیه مسکن نیز سخت‌تر می‌شد.
باتوجه‌به اینکه سنگ قبر‌های یافت‌شده در اطراف گنبد سبز، مربوط به قرن هشتم و نهم قمری هستند، چنین به‌نظر می‌رسد که باید کاربری گورستان را برای گنبدسبز و اطراف آن، معطوف به همان دوره بدانیم.
حلوائی از روستا‌های قدیمی شمال شرق مشهد محسوب می‌شود که امروزه تقریبا وارد محدوده شهری شده است. وجه تسمیه آن معلوم نیست. واژه «حلوا» معمولا به معنای شیرینی گرفته می‌شود.