«مال‌آباد» را در دوره‌های تاریخی متأخر با نام کوی صاحب‌الزمان (عج)، کوی امام‌رضا (ع) و عموما شهرک شهید چمران می‌شناسند، کتاب «جغرافیای تاریخی خراسان» از این مزرعه با نام «مالیاداد» نام می‌برد.
۱۴۳ سال پیش، روس‌ها به این بهانه که پیمان آخال، مرز‌های حکومت قاجار را از حملات ترکمانان تکه، مرو و آخال خلاص می‌کند، شاه قاجار را به بستن آن پیمان تشویق کردند.
در غرب هند، شیعه‌مذهب‌های دوازده‌امامی قوی بودند که صفویان مراوده‌های زیادی با آنها داشتند. گویا میرزاجعفر سروقدی و برادرش میرزا‌محمدطاهر هم یکی از همین هندیان بودند که در مشهد مدارسی می‌سازند.
رواق و گنبد «حاتم‌خان» یا «حاتم‌خانی» با اهتمام حاتم‌بیگ اردوبادی ساخته شد. او سیاست‌مداری کارکشته و ادیبی توانمند بود که توانست حدود دو دهه، در دربار هزار رنگ و فریب شاه‌عباس‌یکم‌صفوی بر صدر بنشید.
از میانه دوره قاجار، توسعه کشت خشخاش با میدان‌داری انگلیسی‌ها در مزارع مهرآباد مشهد شروع شد، تا با واسطه عُمال کمپانی یهودی و انگلیسی «ساسون» به بندر شانگهای در چین انتقال یابد.
شهریور و مهرماه ۵۲ سال پیش مشهد میزبان یک مهمان عجیب بود. معلمی به نام «عباس کوه‌کمری» یک روبات پلیس ساخته که دست‌هایش وقت تغییر رنگ چراغ راهنمایی حرکت می‌کند.
یکی از این سادات که در تاریخ شهر مشهد و بلکه ایران تأثیرگذار بوده، میرزا‌ابوصالح‌بن‌محمدمحسن‌رضوی بانی دو بنای شناخته‌شده و مشهور «مدرسه علمیه‌نواب» و «مصلای مشهد» است. میرزا ابوصالح واقف موقوفه‌های ارزشمندی است که عموما کاربری آموزشی دارند.