راسته بازار نوغان، یکی از کهنترین بافتهای ایران که قدمتش را تا ۱۵۰۰ سال هم میدانند، مجموعهای از کوچهها و خانههایی که نامشان مثل پاییز شاعرانه است.
یکی از رسمهای مربوط به عزاداری حضرت زهرا(س)، پخت آش «ابودردا» است که هنگام طلوع آفتاب، صاحب نذر چادر به سر میکند و از هفت زن در هفت خانه مقداری حبوبات برای پخت آش جمع میکند. نام یکی از این زنان باید حتما فاطمه باشد.
طبق مستندات درجشده در روزنامههای دوره قاجار، از اوایل حکومت احمدشاه قاجار، حمامهای زیادی به دوش مجهز بودهاند و در عصر رضاخان نهتنها دوش در حمامها اجباری میشود که خزینهها نیز برچیده میشوند.
قنات تاریخی سناباد، کهنترین منبع آب مشهد، برای قرنها تنها منبع تأمینکننده آب این شهر بود. آبی که پیکر امام رضا (ع) با آن غسل داده شد و به عنوان آبی تبرکیافته به حرم مطهر راه یافت و پایه شکلگیری مشهد کنونی شد.
صحن نو در دوره قاجار با اقتباس از صحن کهنه ساخته شد.این صحن صاحب چهار ایوان است و مانند صحن کهنه ایوان طلا و برج ساعت دارد.
میرزامهدی ولایی، کوشش فراوانی در احیای گنجینه نسخههای خطی داشت و دوره جدیدی را در فهرستنویسی این کتب در ایران پایهگذاری کرد. دستنوشتههای منظم و دقیقش نمونه نظم و دقت عالی این چهره ماندگار در فهرستنویسی است.
محمد موسوی، ملقب به «صنیعالتولیه»، یکی از هنرمندانی است که کتیبههای نگاشته شده با خط او تقریبا در همه بخشهای قدیمی حرم رضوی، بهویژه در صحنهای عتیق و نو به چشم میخورد.