معصومه کاهانی میگوید: من هم مثل همسنوسالهایم تفریح میکنم، تلویزیون میبینم، سفر میروم، در فضای مجازی گشتوگذار میکنم اما همه اینها روی حساب است و هیچکدام را بیرویه انجام نمیدهم.
هجدهماه میشود که به برکات مسجد پنجتنآلعبا (ع) با تشکیل شعبهای از قرارگاه ازدواج آسان و فرزندآوری به خانوادهها برای یافتن گزینههایی مناسب ازدواج کمک شده است.
حجتالاسلاموالمسلمین روحالله سعیدی با اطلاع از عمق گرفتاریها و آسیبهایی که خانوادههای تحتپوشش به آن دچار هستند، از ارتباطهایش برای کمک هرچه بیشتر به نیازمندان محله استفاده میکند.
«زهرا کاهه» بانوی ساکن محله مهرگان است که گلخانه سرسبزش را بهانهای قرار داده است برای نشر همدلی میان همسایهها. او گل میفروشد، کتاب میخواند و دیگران را به دنیای آرامشبخش دین و طبیعت دعوت میکند.
ساعت حوالی ۱۱ شب بود و باران دوباره باریدن گرفته بود. خسته از این سو به آن سو دویدن، تصمیم گرفتیم کار را متوقف کنیم. داشتیم برمیگشتیم که زنی میانسال با جملهاش میخکوبمان کرد: «تو را به خدا بیایید کمک کنید.»
عباس آقا فراش ثالثی که خادم حرم مطهر امام رضا(ع)، وقتی که دید با حقوق بازنشستگی نمیتواند کار خیر بزرگی انجام بدهد، تصمیم گرفت طبقه منزلش را به زائرسرا تبدیل کند.
آنطور احسان نوری روایت میکند: شصتدانشآموز یتیم، بدسرپرست و نیازمند با کمک اولیای مدرسه شناسایی شدند و از همان روز تاکنون، وعده صبحانه و ناهارشان را بهشکلی نامحسوس و آبرومندانه دریافت میکنند.
هاشم عالمیانطوسی میگوید: بچههای این مراکز قصههای عجیبی دارند. یکی از آنها میگفت من تا چهار پنج سالگی خانواده داشتم. یک روز به من پول دادند و گفتند برو از مغازه چیزی بخر. وقتی برگشتم، هیچ کس نبود.
خدیجه پریوش، مسیری که برای عمل به انگیزههای خیرخواهانهاش انتخاب کرده، ایجاد مرکز مثبت زندگی خدیجه بوده است. او درباره خدمت به ۴۹۵خانوار تحت پوشش حرفهای زیادی برای گفتن دارد.