نوشته های هما سعادتمند در سایت مشهد چهره
هنر تعزیه گوارشکی‌ها ۴۰۰ ساله است
حمیدرضا غفاری معروف به حمید شیردل جوان ۳۰ ساله‌ای که ۹ سال است هر تاسوعا با لباس تعزیه‌خوانی وارد روستای آباواجدادی‌اش می‌شود تا ارادتش به آستان حضرت دوست را با رسم دیگری به‌جا آورد.
فقط می‌دانم مال دوره احمدشاهم!
حاج‌عباس فراهانی از اهالی محله کلاته برفی می‌گوید: نمی‌دانم چندساله‌ام فقط می‌دانم که مال دوره احمدشاهم، در دوره رضاشاه، برای جنگ با او به صولت و بقیه یاغی‌ها پیوستم، اما صولت که مُرد ما هم فراری شدیم.
شهید جواد اسماعیل‌پورطرقی، سردار بیست‌ساله بود
برادر شهید جواد اسماعیل‌پورطرقی می‌گوید: شنیدهایم هنگامی که نیرو‌های امدادی قصد داشتند برادرم را که تیر خورده بود به عقب برگردانند، اصرار می‌کند که اول دیگر مجروحان را ببرند.
۱۴ سالگی برای گل‌های نرگس عمر زیادی است
۸۴ نفرند. ۱۰ تایی پسر و بقیه دختر که اگر از ۱۴ سالگی چند پله بالاتر بروند حتما آدم‌بزرگ‌های بی‌ریای خوبی می‌شوند، اما تقریبا بیشترشان به ۱۴ سالگی نرسیده، می‌میرند.
شهید خراسانی واقعه به‌توپ‌بستن مجلس
عبدالجواد روح‌القدس تعریف می‌کند: قزاق‌ها با قنداق تفنگ سروصورتش را مجروح کردند و او را با خود بردند. روح‌القدس را هر شب شلاق می‌زدند و شکنجه می‌کردند. او در وقت شهادتش تنها ۳۴سال سن داشت.
رد پای منافقین در حادثه بمب گذاری حرم رضوی
ساعت۱۴:۲۶ بعدازظهر، صدای مهیب انفجار به گوش می‌رسد، اما حیرت از چنین جنایتی آن هم در زمین مقدس مشهد و در روز عاشورا سبب می‌شود تا همه دیر و سخت باور کنند که در حرم بمبی منفجر شده است.
کارآفرینی خانوادگی کرمی‌ها در کارگاه مجسمه‌سازی
آقا و خانم کرمی توانسته‌اند با راه‌اندازی کارگاه هنری زمینه اشتغال فرزندانشان را فراهم کنند. کارگاهی که در آن از نقاشی بگیر تا سفال‌سازی و مجسمه‌سازی و حجاری روی سنگ انجام می‌شود.
پهلوان «حسن حسن‌پور» ببر خراسان بود
پهلوان حسن حسن‌پور را توسی‌ها خیلی خوب می‌شناسند. یکی از نامداران دهه‌های ۴۰ و ۵۰ که معرفی‌نامه‌اش، قهرمانی مردان جهان را یدک می‌کشد.
نوفل لوشاتو، محله‌ای که خشت خشت آن را مردم بالا بردند
محسن برومند سیرتاپیاز تاریخ محلۀ «نوفل‌لوشاتو» را به‌واسطۀ سکونت ۳۳ ساله در این محدودۀ شهر می‌داند. او خاطرات این محله قدیمی مشهد را از سال ۵۷ بازگو می‌کند.
پدربزرگ قصه‌گوی محله امیریه
منوچهر رضا نامش را نه اما چهره‌اش را خیلی ها می شناسند، وقتی عصرهای هر تابستان یک نیمکت چوبی و یک جلد کتاب بهانه‌ای می‌شود تا بچه‌های امروزی، طعم قصه‌خوانی پدربزرگ‌های قدیم را تجربه کنند.