نوشته های حمیده صفایی در سایت مشهد چهره
جواد و الهه عصای دست هم هستند
جواد و الهه زوجی هستند که هر دو به خاطر حادثه‌ای در کودکی مجبور به راه رفتن با عصا شدند اما حالا آنها عصای دست هم شدند و زندگی‌شان از چنان شادی و آرامشی برخوردار است که خیلی‌ها در جستجوی آن هستند.
خبرنگار باید پیگیر باشد
مهدی عسکری می‌گوید: در طول این سال‌ها یاد گرفتم برای به سرانجام رساندن موضوعی مداومت بسیار داشته باشم، زیرا لازمه ختم به خیر شدن معضل یا مشکلی، پیگیری در قالب تکرار انتشار گزارش است.
قهرمان ووشو، طراح آکواریوم گیاهی شد
علی رضایی یکی از قهرمانان ووشوکار مشهدی با ۱۵ مدال طلای جهانی و بین‌المللی است که با هنر چیدمان آکواریوم‌های گیاهی هم در مسابقات CIPS چین مقام آور می شود.
پیگیری‌‌های مردم، بهترین مشوق مجید خروشی بود
مجید خروشی، کار ش به‌عنوان کتابدار آغاز کرد، اما گردش روزگار او را به تحریریه روزنامه خراسان کشاند. همان‌جا بود که استعدادش شکوفا شد و با تشویق همکارانش خبرنگاری را به‌عنوان یک حرفه، برگزید.
پایگاه هوایی اصفهان، محل تولد و شهادت مصطفی صفادل بود
خبر حمله رژیم صهیونیستی که اعلام شد، مادر مصطفی خیالش آسوده بود که همه خانواده کنار هم هستند. او می‌خواست برای مصطفی جشن تولد بگیرد اما او گفته بود وظیفه من دفاع از وطن است و باید بروم و عیدغدیر برای همیشه رفت!
یسنا فیروزی، خبرنگار کوچک محله نوده
یسنا فیروزی از هشت‌سالگی، زمانی‌که بیشتر هم‌سن‌وسالانش سرگرم بازی و تفریح بودند، عاشق دنیای خبرنگاری شد و با تلاش و پیگیری توانست فعالیت خود را در خبرگزاری پانا آغاز کند.
داود خبازبجستانی حافظ خاطرات قدیم مشهد است
این عکاس قدیمی محله شهید مطهری به زنده‌کردن نوارها و فیلم‌های خاک‌خورده علاقه‌مند است. می‌گوید: این فیلم‌هایی که می‌بینید سال‌ها دست من مانده است و هنوز به دنبالش نیامده‌اند.
هدایت گواهی؛ مرمتگر خانه‌های فراموش شده مشهد
«گواهی» با هدایت‌هایش، خانه‌های تاریخی بسیاری را در مشهد زنده کرده است. او مردی است که انگشتانش نه فقط مرمتگر، که مترجم زبان خاموش دیوار‌های تاریخی شده است تا روایت و قصه آنها را تعریف کند.
سکونت در محله ایثارگران مسیر زندگی فاطمه خانم را تغییر داد
فاطمه مجرای، همسایگان خوب محله ایثارگران را مهم‌ترین عامل فعالیت‌های اجتماعی‌اش می‌داند، او یکی از فعالان فرهنگی و اجتماعی، فرمانده پایگاه بسیج و عضو شورای اجتماعی محله است.
روزگار بلیت‌های دو قِرانی به روایت علی‌اکبر علیزاده
آقا‌علی‌اکبر می‌گوید: اصلا کسی از زیر کار بلیت‌خریدن در نمی‌رفت. در شهرک رضوی بلیت می‌فروختم و زمانی‌که برای نماز می‌رفتم، مردم بلیت را از پشت نرده دکه برمی‌داشتند و پولش را می‌گذاشتند.