علیاصغر فرجی میگوید: دروپنجرهسازی از آن شغلهاست که ضایعات فراوانی نیز به همراه دارد؛ ضایعاتی که هر کاسبی با فروش آنها میتواند بخشی از هزینههایش را جبران کند.
روایت حاج محمد اسماعیلزاده، حلبیساز قدیمی مشهد از «حیطه کربعلی» که این روزها با نام کوچه آخوند خراسانی ۱۲ تابلو خورده است.
علی بهگزین یکی از عکاسان عکسهای زیارتی میگوید: مراجعهکننده برای گرفتن عکس حرم بارگاه در فلکه آب بیشتر از هر جای دیگر مشهد است و به همان تناسب هم، عکاسان این محدوده درآمد بیشتری هم دارند.
حاج احمدآقا شریفی، محضردار قدیمی نوغان با خنده تعریف میکرد: توی محل، تقیبهتوقی که میخورد و از خانهای صدای زن و شوهری بلند میشد، فردایش من جوابگوی صدنفر بودم.
آنها پذیرفتهاند شغلی انتخاب کردهاند که تعطیلی ندارد؛ بههمیندلیل در زمانهایی که همه به مسافرت میروند، اوج کاری مأموران پلیس راه حساب میشود و در آن زمان مشغول خدمت هستند.
علیاصغر قاسمی، فروشنده ظروف مسی در محله سعدآباد است. او که از سال ۱۳۵۶ در حاشیه بولوار قرنی فعالیت دارد، سومین نسل از خانوادهای است که به این حرفه روی آوردهاند.
لیلا عباسیکارگر عروسکسازی را سینهبهسینه از مادر و مادربزرگ خود ارث برده و با بهرهگیری از اینترنت و کتابهای متعدد توانسته آن را بهروز کند.






