حاج غلامرضا روحی به زرگری و تعمیر طلا و نقره میپردازد و در کنار اینکار تنها با داشتن سواد مکتبخانهای، شاعری پیشه کرده است.
دنیوی میگوید: کفشهای طرح چرمی چینیها قیمت کمی داشت و مردم با تصور اینکه چرم هستند، آنها را میخریدند اما هنوز مدت زمان زیادی نگذشته که کفش خراب میشد.
امامی یکی از آتشنشانانی بود که بعد از حادثه پلاسکو برای کمک به همکارانش مرخصی گرفت و به تهران رفت تا در محل این حادثه حاضر شود.
کافی است اهالی خیابان دانشگاه، علیاصغر وفاییمهر را با آن موتور قدیمیاش ببینند، آنوقت است که صدای سلام سلام و خداقوتشان بلند میشود.
داستان زندگی کارگران کارگاه زنجیربافی خیابان پورسینا شبیه همین حلقههای کوچک زنجیر به هم وصل شده و گره خورده است.
سیدروحالله حسینی، هنرمند محله دروی بعد از کسادی بازار پرچمدوزی هم این حرفه را کنار نگذاشت.
زوج محله وحید با کاشت گل و آموزش نگهداری از گیاهان به علاقهمندان، سرزندگی را تکثیر میکنند.