پدربزرگم غلامرضا طیّرانیدستمالچی از کودکی در اطراف حرم به دستفروشی پارچههای عزای دهه محرم مشغول بود، او بعدها حجرهای در آن محدوده میخرد و در آن به کلیشهدوزی و شمایلدوزی مشغول میشود.
«علی یزدفاضلی» از همان دوران دبستان همزمان با یادگیری خواندن و نوشتن به خطاطی علاقه پیدا میکند. میگوید: آن دوران بستههای چوبکبریت، جعبههایی چوبی بود که با شکستن آنها، سه تا قلممو درست میکردم.
اهالی منزل حاج حسن مرادی در محله کوی سلمان را با نام تکیه شاهزاده علیاکبر(ع) میشناسند. هر سال همزمان با ایام محرم بزرگترین هیئت منطقه از این تکیه با ۴۸ علم به یاد علمدار دشت کربلا راهی حرم میشوند.
اعضای هیئت « عزاداری سیدالشهدا(ع)» از سال۱۳۵۵ در محله «کوی سلمان» فعالیت خود را شروع کردند.شروعی برای بنیان هیئت و گروه شبیهخوانیِ خانوادگی که نسلبهنسل تا به امروز ریشه دوانده است.
در کوچهخیابانهای مجلسی و ابوذر کسی نیست که این خانه را نشناسد. خانواده شهید عطایی ۳۰ سالی میشود که درِ خانه خود را بدون چشمداشت به روی مجالس شادی و عزای اهالی محله گشودهاند.
حسین شبرنگی، بانی هیئت علیاکبر (ع) است و هرساله در مناسبتهای مختلف مذهبی در منزلش، مراسم عزاداری و سینهزنی برپا میکند. او را میتوان قدیمیترین ذاکر اهلالبیت (ع) و مصیبتخوان محله زارعین دانست.
از سال ۶۸ اعضای خانواده پیوندیان دورهم جمع میشوند و مراسم عزاداری و اعیاد را برگزار میکنند. اعضا این خانواده که حالا به ۶۰۰ نفر میرسند، انجمن «مجمع امامصادق (ع)» نامیده میشود.