«حاج‌محمد اسدی» روشندلی است که حدود ۵۰ سال است روضه می‌خواند. ۴۰ سالی است که ساکن محلۀ کوی‌کارگران است و جوان‌های این محل با صدای روضه‌اش خاطره دارند.
در مجلس خانواده فاطمی، همه دخترها، عروس‌ها، نوه‌ها و نتیجه‌های بی‌بی‌طاهره به خدمت مشغول هستند. یکی چای می‌ریزد، دیگری چای می‌گرداند، یکی پای دیگ است و آن دیگری، کفش میهمانان را جفت می‌کند.
«حاج‌حسین دهنوی» به‌عنوان یکی از بازمانده‌های علم‌سازی، سال‌ها تکه‌چوب‌های بی‌جان را به علمی باشکوه مبدل می‌کرده تا در میانه دسته‌های عزاداری ، افراشته شود و در پیش چشم عزاداران، دلربایی کند.
مراسم نخل‌گردانی دارای مقدمات خاصی بود که تزیین و آرایش نخل و به‌عبارت دیگر «نخل‌بندی» ازجمله ضروریات آن به‌حساب می‌آمد. معمولا نخل‌ها را با وسایل گوناگونی ازجمله پارچه، آیینه تزیین می‌کردند.
در این گزارش مروری شده بر موقوفه‌های حرم مطهر رضوی که بخشی از مصارفشان برای عزاداری در ماه‌های محرم و صفر درنظر گرفته شده است.
آقای برزگر، صاحب زمین، به ما گفت: «سنگ بردار و تا جایی که توان داری آن را پرت کن. تا هرجا که سنگ افتاد زمین مختص مسجد است و می‌توانی آن را بسازی».
ما مشهدی‌های قدیم می‌گوییم کرسیچه خوانی و بعضی‌ها می‌گویند چهارپایه خوانی. آن زمان تکیه قناد‌ها این مراسم را در محرم و صفر برگزار می‌کرد.