حسینیه تهرانی‌ها واقع در خیابان آخوند خراسانی، یکی از کهن‌ترین مجامع آیینی مشهد به شمار می‌آید و اکنون در آغاز دومین قرن حیات خویش، معماری جدیدی را بر پیکره تاریخ خود تجربه می‌کند.
هیئت غم‌زدگان آل‌زهرا (س) متوسلین به حضرت اباالفضل‌العباس (ع) از معدود هیئت‌های مذهبی در مشهد است که بانیان آن بچه‌ها هستند و در عصر روز عاشورای ۱۳۵۴ شکل گرفت.
یک بنای خشت و گلی ۲۸۰ متری در بیش از ۱۲۰ سال قبل، حالا به بنایی تبدیل شده است با ۱۴۰۰ متر وسعت اما آنچه به این تکیه صفا داده، عزاداری های بی‌ریای خاوری‌ها است.
در محرم و صفر، مشهد شهر عزا و عزاداری بوده است و علم و علم‌کشی. هنوز هم در روز‌های عزا، در تاسوعا و عاشورا، در اربعین و چهل‌وهشتم، علم‌های مشهدی ردیف می‌شوند تا به حرم‌رضوی برسند.
سال ۷۷ سه دختر بانو فاطمه‌سلطان موسویان، زمینی را به هیئت منتظران حضرت‌مهدی (عج) واگذار کردند و در این سال‌ها بزرگ‌ترین جشن‌ها، عزاداری ها، موکب‌ها و مراسم مذهبی در این بخش از شهر برگزار شده است.
حامد طاهری‌فر می‌گوید: در یکی از شب‌هایی که برای عزاداری به هیئت رفته بودم، یکی از دوستانم گفت «اگر کربلا می‌خواهی، در مجالس امام‌حسین (ع) دم در مجلس بایست و کفش عزاداران را تحویل بگیر.»
حاج‌عباس بچه‌ها را از کوچه و خیابان جمع می‌کرد و می‌نشاند دور هم. همه کار‌ها و مسئولیت‌های هیئت را هم به خود بچه‌ها واگذار کرده بود. نقطه شروعش اینجا بود و بعد یکی‌یکی آدم‌ها اضافه شدند و هیئت پا گرفت.