حوالی دوره استبداد رضاخانی و ممنوعیت‌های مراسم عزاداری ماه‌های محرم و صفر بود که یدالله و امان‌الله از روستای «کیوی» استان آذربایجان‌شرقی به مشهد‌الرضا(ع) آمدند و هیئت قمربنی هاشم(ع) را تشکیل دادند.
مشهد قدیم از چهار محله اصلیِ پایین خیابان، بالاخیابان، عیدگاه و چهارباغ تشکیل می‌شده است که عموم هیئت‌های عزادار در روز‌های تاسوعا و عاشورا از این محلات حرکت می‌کردند و مقصد همه آنها به حرم ختم می‌شد.
پانزده‌سال از شروع فعالیت هیئت خیمه‌الحسین(ع) می‌گذرد. رضا ربانی می‌گوید: بسیجی‌های قدیم مسجد امام‌حسین (ع) در‌کنار تیم فوتبال یک خیمه برپا کردیم و این راه را ادامه دادیم.
بانی اصلی این روضه خانواده «جدیت» هستند که از سال ۷۰ میزبان عزاداران دهه اول محرم هستند و از ۶ سال پیش، این مراسم را در کوچه برگزار می‌کنند که با استقبال همسایه‌ها مواجه شده است.
باوجود سندی قدیمی که می‌گوید متولی وقف از حدود صد سال پیش، سقای دهستانی بوده، ساکنان قدیمی کوچه بهادرخان معتقدند این محدوده دست‌کم صدسال است که به‌نام بهادرخان و تکیه نیز به همین نام شناخته می‌شود.
پدر‌بزرگم غلام‌رضا طیّرانی‌دستمال‌چی از کودکی در اطراف حرم به دست‌فروشی پارچه‌های عزای دهه محرم مشغول بود، او بعدها حجره‌ای در آن محدوده می‌خرد و در آن به کلیشه‌دوزی و شمایل‌دوزی مشغول می‌شود.
«علی یزدفاضلی» از همان دوران دبستان هم‌زمان با یادگیری خواندن و نوشتن به خطاطی علاقه پیدا می‌کند. می‌گوید: آن دوران بسته‌های چوب‌کبریت، جعبه‌هایی چوبی بود که با شکستن آنها، سه تا قلم‌مو درست می‌کردم.