زمان ممنوعیت عزاداری ها هم جایی مخفیانه به نام «منبرخانه» بود که مردم آنجا میرفتند و عزاداری میکردند. مثل منبرخانه مرحوم آقای شاهرودی در کوچه «زمرد».
اطعام عزاداران در ایام محرم و صفر در خراسان و مشهد در دوره قاجار رواج پیدا میکند و شامل انواع حلوا، پلو و آشهای مختلف میشده است.
روزی که مرحوم سرهنگ «دهکدهاحمدی» نیت کرد روضهخوانی راه بیندازد، تصورش را هم نمیکرد که هیئتی به نام او پا بگیرد و مسجدی به نام همین هیئت بنا شود؛ هیئتی که با گذشت حدود نودسال همچنان رونق دارد.
خاطرات شبیهخوانی هیچگاه برای بیبیعفت کمرنگ نشده و بهخوبی آن روزها را به یاد میآورد؛ اینکه چطور بزرگترها با اسب وارد میدان میشدهاند و اتفاقات کربلا را در لباس رزم برای دیگران با صدایی رسا و بلند میخواندهاند.
حسینیه کرمانیها که دو قرن پیش توسط پناهندگان به امامرضا (ع) شکل گرفت هنوز برای سوگواری امامحسین (ع) خیمه کشی میکند.
اولین مراسمی که بهطور رسمی و دستوری ممنوع میشود، رسم تعزیه و شبیهخوانی، قمهزنی و زنجیرزنی [ازجمله زنجیرهای تیغدار]است.
هیچکس در هیئت محبان حسین(ع)، رهروان شهدا» اهل تو و من نیست و همه یکدل هستند و به یکدیگر کمک میکنند و هرکس گوشهای از کار را میگیرد.