«حاج‌محمد اسدی» روشندلی است که حدود ۵۰ سال است روضه می‌خواند. ۴۰ سالی است که ساکن محلۀ کوی‌کارگران است و جوان‌های این محل با صدای روضه‌اش خاطره دارند.
در مجلس خانواده فاطمی، همه دخترها، عروس‌ها، نوه‌ها و نتیجه‌های بی‌بی‌طاهره به خدمت مشغول هستند. یکی چای می‌ریزد، دیگری چای می‌گرداند، یکی پای دیگ است و آن دیگری، کفش میهمانان را جفت می‌کند.
«حاج‌حسین دهنوی» به‌عنوان یکی از بازمانده‌های علم‌سازی، سال‌ها تکه‌چوب‌های بی‌جان را به علمی باشکوه مبدل می‌کرده تا در میانه دسته‌های عزاداری ، افراشته شود و در پیش چشم عزاداران، دلربایی کند.
روضه منزل معصومه کریم‌آبادی است که به گفته خودش از زمان مادر مرحومش، یعنی بیش از ۵۰ سال است که برگزار می‌شود. در حقیقت تأکید و وصیت مادرش علت استمرار آن بوده است.
مراسم نخل‌گردانی دارای مقدمات خاصی بود که تزیین و آرایش نخل و به‌عبارت دیگر «نخل‌بندی» ازجمله ضروریات آن به‌حساب می‌آمد. معمولا نخل‌ها را با وسایل گوناگونی ازجمله پارچه، آیینه تزیین می‌کردند.
در این گزارش مروری شده بر موقوفه‌های حرم مطهر رضوی که بخشی از مصارفشان برای عزاداری در ماه‌های محرم و صفر درنظر گرفته شده است.
وقتی سخن از عزاداری محرم و صفرش به میان می‌آید، داستان‌ها به «حسین قارون» می‌رسد. کسی که بیش از ۷۵ سال در تکیه هنگام عزاداری میان‌داری کرد و در سن ۹۲ سالگی درگذشت.