فاطمه هراتی از شهر‌هرات یزد به مشهد آمد و می‌گویند او اولاد می‌خواست که بعداز حاجت‌رواشدن اتاق سه‌در‌چهار خودش را همراه با درخت توت حیاط و چاه آبی وقف مسجد کرد. مردم هم روی همان زمین بنای مسجد را ساختند.
سمیه موسوی به‌دلیل شکست‌دادن بیماری سرطان و انجام کار‌های فرهنگی، الگوی خیلی از اهالی خیابان شاهد ۱۰ به حساب می‌آید. اما خودش می‌گوید: وقت مریضی‌ام همسایه‌ها مدام به من سر می‌زدند و روحیه می‌دادند.
خیابان شهیدثنایی ۳ که به نام شهیدمحمدعلی محمدی‌بروانلو مزین شده است. این معبر قدیمی از سال ۱۳۶۰ جزو محدوده شهری محسوب می‌شود و پیش از آن به‌صورت باغ‌های میوه و زمین‌های کشاورزی بوده است.
سال تاسیسش به ۱۳۵۴ برمی‌گردد، که خیّری زمین ۵۰۰ متری‌اش را وقف ساخت مسجد کرد. گرچه حالا کسی از نام و نشان آن واقف خبر ندارد، اما بی‌شک دعای خیر ۹۰۰ نفر نمازگزارِ مسجد «صاحب الزمان (عج)» پشت سر اوست.
سید‌حسن آزرده تعریف می‌کند: از اطراف چهاربرج آمدند دنبالم تا درخت‌هایشان را پیوند بزنم. سه روز و هر روز نصف روز وقت گذاشتم و در پایان وقتی مبلغ دستمزد را خواستند و گفتم صلواتی است، تعجب کردند.
همان موقع که چرخ روزگار مردم اسلامیه را به نقطه‌ای رساند که خانه‌شان را ترک کنند و سقف جدیدشان را در دل زمین‌های کشاورزی بزنند، اولین مسجد اسلامیه به نام صاحب‌الزمان (عج) هم متولد شد.
عبدالله انصاری یکتا، برادر بزرگ‌تر اسدالله یکتا می‌گوید: بعد از اجرا از اسدالله خواستند که برای بازیگری با آن‌ها همراه شود؛ مشروط به اینکه از بزرگ‌ترش اجازه داشته باشد؛ که البته من این اجازه را به او دادم.