در سال۶۸، آن زمانی‌که محله دانشجو کم‌جمعیت بود و بیشتر اهالی‌اش را فرهنگیان تشکیل می‌دادند، مسجد و کانون فرهنگی حضرت امیر‌المؤمنین ازسوی مرحوم حاج شیخ حسن مظفری معارف وقف شد.
طیبه عبدالهی وقتی اوایل دهه ۶۰ از بیست‌متری بلال به محله شریف آمد، اینجا بی‌نام‌و‌نشان بود و هنوز رنگ آبادانی به خود ندیده بود. تنها نقطه اشتراک خانه قدیمی و جدید، نداشتن آب و برق بود.
مسجد عباس‌بن‌علی (ع) در خیابان یاران۹ پایگاهی برای همسایه‌های این کوچه است. آنها د‌رکنار اینکه سال‌هاست یکدیگر را می‌شناسند، در کار‌های فرهنگی محله‌شان مشارکت می‌کنند و مرکز کارشان در مسجد است.
نوجوانان پایگاه بسیج شهدای گمنام مسجد امام‌هادی (ع) در محله شهیدبهشتی با وجود اینکه تجربه کار یدی ندارند، روز‌های پنجشنبه و جمعه که از درس و مدرسه فارغ هستند، برای بازسازی مسجد محله‌شان دست به کار می‌شوند.
کوچه «شهید شوشتری۴» عمری ۱۵۰ساله دارد و روزگاری به نام «مسرور» شهرت داشته، اما اکنون یادآور نام بانویی نیکوکار معروف به حاج‌خاور است.
دو دختر سخت‌کوش گلشهری از پشت نیمکت‌های مدارس محله شهیدآوینی گلشهر با زحمت فراوان خودشان را به صندلی‌های دانشگاه علوم پزشکی مشهد رسانده‌اند.
حدود ۱۰ سال پیش بود که میان شلوغی‌های بازار و رفت وآمد زائران در خیابان ۱۷ شهریور نخستین جرقه‌های احداث مسجد الحمید زده شد. جرقه‌ای که حالا تبدیل به چراغی بزرگ برای روشنایی راه بازاریان شده است.