پله‌های زیرگذر ایستگاه مترو پارک ملت را که پشت سر می‌گذاریم، دیگر خبری از هیاهو و جنب‌وجوش ترافیک بولوار وکیل‌آباد نیست. تا چشم کار می‌کند کتاب‌های رنگارنگ در گوشه و کنار جاخوش جاخوش کرده است.
محله آزادشهر یکی از قطب‌های خرید مشهد است. این محله پیش از انقلاب به سبب همسایگی با بوستان «آریامهر» به همین‌نام معروف بوده است. بعد از انقلاب که نام بوستان آریامهر به «ملت» تغییر می‌کند، شهید غلامرضا جنگی پیت حلبی روغنی را صاف می‌کنند و نام «آزادشهر» را به نشانه رهایی از حکومت پهلوی رویش می‌نویسد.
کسب هفت مقام استانی ویک مقام کشوری در رشته جودو و دعوت‌شدن به تیم ملی، از افتخارات مهدی نیک‌بین است. او می‌گوید: آرزو دارم یک روز مدال طلا در رشته جودو را در المپیک برای کشورم کسب کنم.
او فقط یک دکتر نیست! همراه بیمار است. گاهی بیمارش را آرام می‌کند و گاهی برای خرج درمانش کارت می‌کشد. بعد هم که بیماران درمان می‌شوند گاه با یک شماره ناشناس مواجه می‌شوند. خانم دکتر پشت خط است.
خیابان معلم ۴ که به نام ابوالفضل بیهقی، مورخ معروف ایرانی، نام‌گذاری شده است، روزی محل کسب پررونقی برای خیاطان بود.
خیابان امامت ۲ معبری فرعی است در دل محله آزادشهر با درختان سرسبز و بنا‌های اعیانی! پنجاه‌سال پیش اسمش «خیابان اول آزادشهر» بود. بعدتر، آن را به نام «کوچه روبه‌روی پارک (ملت)» می‌شناختند.
حسین آقای شریف روحانی می‌گوید: آقاشاه برای روضه‌ها یک ترکه چوب از درخت حیاط خانه می‌کند. دم در می‌ایستاد و مهمانان را خوشامد می‌کرد. هر‌کس که وارد می‌شد، آرام با ترکه بر شانه‌اش می‌زد و خوشامد می‌گفت.
با رسیدن محرم، باشگاه ورزشی وحدت سیاه‌پوش می‌شود و شکل حسینیه به خود می‌گیرد. ایستگاه صلواتی مقابل باشگاه هم به روی رهگذران باز می‌شود و با نذری چای و شربت و شله‌زرد و... پذیرای همشهریان می‌شوند.