
خانواده شهناز امامیان ۳ نسل قلاببافی میکردند
تنها من که نه، خیلیها نمیدانند چند سال یا حتی چند قرن است که نخها به قلاب کشیده شدهاند و این هنر دیرآشنا به مهمانی خانههایمان آمد. حالا گرههای شالگردنت را محکمتر بزن تا چرخهای غولآسای بافتنی، این هنر را از همان راهی که آمده بازنگرداند. کسی چه میداند شاید این بهترین یادگاری تو برای دختر کوچکت باشد.
خیلی وقت بود دنبال کسی میگشتم که نخها را ماهرانهتر از من دور میل بتاباند و مطابق این اصل که جوینده یابنده است با شهناز امامیان آشنا شدم، او قلاببافی را هنر دیرینهای میداند و با تعصب خاصی از هنرش دفاع میکند. برای اثبات هنرمند بودنش همین بس که زنانی در بهار سال گذشته در بوستان نیایش و در نمایشگاه هنرمندان محله از طرحهای زیبایش دیدن کردند و مشتاقانه برای یادگیری آن به خانهاش رفتند.
وی در اسفند۱۳۴۲ متولد شد و از ۱۰ سالگی میل به دست گرفت و از مروّجان این هنر شد. رشتههای علاقهاش به قلاب در کودکی رج خورده تا جایی که به گفته خودش از همان سالها میل به دست میگرفت و از مادرش بافتن را میآموخت.
میگوید: علاوه بر قلاببافی چند هنر دیگر مانند مکرومهبافی و کنفبافی را هم خوب بلدم و زمانی آنها را هم آموزش میدادم، اما هنر قلاببافی در قلبم جایگاه ویژهای دارد، چون این جزو هنرهای دیرینه ماست که مادرم هم از مادربزرگم آن را به ارث برده است و باید حفظ شود.
هنر در دستان دختران است
بافنده خیابان مجیدیه میگوید: هنر بافندگی آنقدر برایم اهمیت دارد که حتی دخترانم را نیز با وجود داشتن تحصیلات عالیه به آموختن آن تشویق میکنم، زیرا به اعتقاد من دخترخانمها به هرجایی هم که برسند باید هنرمند باشند. ندیده میتوان حدس زد که آشیانه شهناز امامیان هر کجا که باشد نگهبان طرحهای رنگارنگ قلاببافی است.
هنر قلاببافی آنقدر برایم اهمیت دارد که حتی دخترانم را با وجود داشتن تحصیلات عالیه به آموختن آن تشویق ميكنم
از همسایههای مجتمع شروین تا شکوفه
مگر میشود هنرمند باشی و گرمای هنرت خانه همسایهها را گرم نکند؟ امامیان ادامه میدهد: قبلا در مجتمع شروین سکونت داشتم و آنجا استقبال خیلی زیاد بود و همسایهها به آموختن قلاببافی علاقه زیادی نشان میدادند، اما از آنجایی که به تازگی به این محله آمدهایم هنوز آنطور که باید و شاید هنرم شناخته شده نیست که البته با گذشت زمان این مشکل نیز برطرف خواهد شد.
آموزش، آسانتر از بافتن
هنرمند آپارتمان شکوفه، آموزش را به بافتن ترجیح میدهد، چون به اعتقاد امامیان در بافندگی به دقت و زمان زیادی نیاز است. علاوه بر این باید زیاد از چشمهایت استفاده کنی که این کمی برایم مشکلساز شده است، اما آموزش علاوه بر حس خوب ترویج هنر بین مردم، به زمان و نیروی جسمی کمتری احتیاج دارد.
سلیقههای گوناگون
سراغ طرحهای موردعلاقهاش که میروم. ابتدا از پاسخ دادن کمی طفره میرود، زیرا به گفته خودش مردم سلایق متفاوتی دارند و ممکن است طرح مورد علاقه او مقبول دیگران نباشد، اما بالاخره طرحهای جذابی که در آن خلاقیت وجود دارد را برجستهتر از سایر طرحها میداند.
آخرین کلام
با وجود اینکه دوست دارم هنوز با او از قلاب و میل و نخ حرف بزنم، اما ناچارم رشته سخنم را کوتاه کنم، آخرین حرفهای امامیان نویدی برای آموزش به علاقهمندان یادگیری این هنر است البته اگر بخواهند و باز هم تاکید میکند: بافندگی هنر دیرینه ماست و باید حفظ شود.
* این گزارش پنج شنبه، ۳۰ فروردین ۹۲ در شماره ۳۰ شهرآرامحله منطقه ۱۲ چاپ شده است.