غلامرضا رحیمی بعد از ۱۵سال شاگردی در خیاطی عرفانی به همراه پسرعمه خود علی‌اصغر عرفانی به‌طور مشارکتی مشغول به کار خیاطی در محله ایثار شده‌اند و بیش از ۴۰سال است که باهم کار می‌کنند.
طاهره برعرفان زندگی‌اش را هر روز به نوعی شیرین شروع می‌کند. او که اکنون شیرینی‌پز خانگی اش حسابی گل کرده است می گوید: شیرینی نخودی‌ام به انگلستان رفته، باقلوای مخصوص هم به آمریکا و کانادا فرستاده شده است.
معصومه رضایی تحصیل کرده رشته ادبیات‌فارسی است اما از آنجا که علاقه زیادی به بافندگی دارد، مدرکش را دریافت می‌کند و با یک میلیون تومان سرمایه یکی از اتاق‌های منزلش را به کارگاه بافندگی تبدیل می‌کند.
چون درون این سیستم فن به کار رفته و قطعات آن داخلی است آن را فن‌ایج نامیدم تا تفاوتش با پکیج که هزینه زیادی دارد و بیشتر قطعاتش خارجی است، مشخص شود.
حسین نیک‌طلب، هنرمند فیروزه کوب قدیمی محله طبرسی شمالی جلوه‌ای دیگر از تابلوی «عصر عاشورا»ی فرشچیان را با نمایش زنان مویه‌گر و اسب و خیمه و نخل، جملگی از جنس فیروزه، بر زمینه‌ای از عقیق، ساخته است.
از بچگی آن‌قدر به ترمیم کفش‌های پاره علاقه داشتم که حتی پس از اینکه به استخدام آموزش و پرورش در‌آمدم، در وقت‌های خالی کفش‌های اهالی محل را می‌دوختم!
سیدرضا سادات، متصدی شیرینی‌سرای سادات، بیش از ۳۵ سال است در محله گاز با شیرینی‌های متنوع کام مردم را شیرین می‌کند. او کارش را در کودکی به عنوان کارآموز در قنادی طباطبایی آغاز کرده است.