داوود ناصح یک موسسه قرآنی تشکیل داده که رویکردش ترویج فرهنگ سلامت و تغذیه قرآنی است و در کنار آن دفاتری را برای عرضه محصولات طبیعی و سالم و بدون موادنگهدارنده و شیمیایی ایجاد کرده است.
حسن شکاری هنرمند قلم زنی مشهد است که ۳۰ سال دراین حرفه کار می‌کند. او از نوجوانی وقتی که فقط ۱۴ سالش بود و کنار پدر در مغازه مس‌فروشی کار می‌کرد، نخستین جرقه‌های هنر قلمزنی در ذهنش زده شد.
موسی داودی اهل روستایی از توابع ملک آباد است و از ۲۰ سالگی به مشهد آمده و در حرفه انگشترسازی فعالیت دارد. او این کار را نزد مرتضی احمدی فراگرفته است.
جعفر صنوبری که سال‌ها آب‌نبات و نبات تولید‌کند می‌گوید: «در روزگاری که ما به دنبال نشانه‌ای از شادی می‌گردیم، کار کردن در دنیای شیرینِ شیرینی‌ها طعم خوبی دارد و زندگی را لذت‌بخش می‌کند.»
سیدمجتبی یاهوئی بعد از اینکه در سال ۸۴ از کار در نیروهای مسلح بازنشسته می‌شود با گرفتن دو کارآموز و جدیت زیاد، تمام وقتش را در کارگاه صرف تراشیدن فیروزه می‌کند.
غلامحسین علیضغر که در محله کارگران به «بابای صادق معروف» به همراه همسرش تعمیر و فروش جوراب می‌کنند. در محل منزل آن‌ها را به نام «خانه جوراب مشهد» می‌شناسند.
عزیز نائینی آموزش هنر را از ۹ سالگی آغاز کرده و در ۱۸ سالگی کارش را با گلدوزی و خیاطی و بافندگی شروع می‌کند. او ۱۰ فرزند دارد که همگی راه مادر را ادامه داده و صنایع دستی تولید می‌کنند.