مرضیه خوشباطن را اهالی محله اروند به نام خالهمرضی ارزانفروش میشناسند؛ بانویی که بیشتر عمرش را مشغول بافتنی بوده و از چند سال پیش آموزش رایگان (باذکر یک صلوات برای پدر و مادرش) را در منزلش برپا کرده است.
ساناز مرادبخش، یکی از مدرسان سفال و سرامیک مصلی تاریخی مشهد است. ساخت کتیبهای برای سر در خانه تاریخی و مصلی با قدمت ۴۰۰ ساله افتخاری برای اوست.
زهرا ملتی عروسکساز محله جاهدشهر میگوید: بیشتر عروسکهای سنتی درست میکنم؛ عروسکهایی که لباسهای محلی خراسانشمالی به تن دارند. نواردوزیهای دورشان را هم با خلاقیت خودم میدوزم.
نجمه رحمانی معرقکار جوان محله جاهدشهر دانشجوی رشته نقاشی قادر است به تکههای بیجان چوب شکل و طرحی زنده و پویا ببخشد؛ طرحهای لیلی و مجنون، طبیعت و انواع خطوط با چوب و مس.
سیدجعفر قوامیاصفهانی، استاد قلمزنی که سالهاست از شهر و دیار خود کوچ کرده و ساکن مشهد و محله سیدرضی شده است. پدربزرگش، لباف بود و پدرش هم در کار ساخت وسایل فلزی تبحر داشت.
از مزایای قابل ذکر هنر سوختنگاری میتوان به ارزان و در دسترسبودن لوازم کار اشاره کرد، فقط با یک هویه ساده، یک تکه چوب، سمباده و یک طرح میتوان اثر هنری بینظیری خلق کرد.
محسن موسویزاده مانند دوران بچگیاش به دنبال این است که چندتکه کاغذ را بدون برش به شکلهای مختلفی درآورد. برایش فرقی ندارد که این تکهکاغذ، پروانه، ماشین کوچک بازی یا هر چیز دیگری باشد.