چندسالی است که در گلشهر به‌ویژه کوچۀ سینما (خیابان شفیعی ۳۳) رستوران‌هایی که غذای افغانستانی سرو می‌کنند، زیاد شده است.
محله شهید آوینی که در میان عموم مردم به گلشهر شهرت دارد، میزبان بخش زیادی از مهاجران افغانستانی است. برخی از مشهدی‌ها به این محله کابل کوچلو هم می‌گویند. مهاجران در این محله احساس غربت نمی‌کنند. فراوانی مغازه‌های فروش لباس و غذای افغانستانی باعث شده این محله یکی از ظرفیت‌های گردشگری مشهد باشد.
تعمیرگاه خودروی برادران؛ یک تفاوت اساسی با دیگر تعمیرگاه‌های خودرو دارد، در واقع هم مکانیکی است، هم مسجد.
جعفرسلیمی مربی باسابقه فوتبال می‌گوید خاطره‌های بدش مدام در حال تکرار است و دوست دارد بازیکنانش حداقل هفته‌ای یک بار در چمن تمرین کنند.
سیدجواد رفائی ۴۱ سال دارد و دوست دارد یک گلخانه بزرگ بزند تا گل را بدون هیچ واسطه‌ای به دست مشتری برساند.
داستان کبوتر سیاه امیرحسین خاورری، بحران هویت را فریاد می‌کشد. این کودک هشت‌ساله با قلمش جادو کرده و انگار تمام درد سال‌های سال مهاجرت پدرانش را در نوشته‌هایش نشان داده است.
جانبازی‌اش ۳۰ درصد است و مشکلات اعصاب و روان هم دارد. با این وجود کارش را رها نمی‌کند و در آموزش و پرورش ناحیه ۱، ناحیه ۵ و تبادکان مشهد به دبیری می‌پردازد.
در ایام انقلاب و جنگ دو نوجوان نامه‌های مردم گلشهر را به دستشان می‌رساندند بدون اینکه استخدام اداره پست باشند.