بنای قاسمیه که در انتهای کوچه شهید‌آوینی۳۱ قرار دارد، آن را از معابر دور‌و‌برش متمایز کرده است. این مؤسسه، میزبان کودکان و نوجوانانی است که طبق موازین اسلامی، راه و رسم زندگی را به‌رایگان می‌آموزند.
محله شهید آوینی که در میان عموم مردم به گلشهر شهرت دارد، میزبان بخش زیادی از مهاجران افغانستانی است. برخی از مشهدی‌ها به این محله کابل کوچلو هم می‌گویند. مهاجران در این محله احساس غربت نمی‌کنند. فراوانی مغازه‌های فروش لباس و غذای افغانستانی باعث شده این محله یکی از ظرفیت‌های گردشگری مشهد باشد.
بانوان محلات شهید آوینی و ثامن سال‌هاست داوطلبانه و بی توقع در هر طرح و برنامه ای که بتوانند، کمک می کنند و پای کار هستند تا سطح عمومی بهداشت و سلامت محله و مردم ارتقا یابد.
وجیهه نوری می‌گوید: ما راه سختی رفتیم و دستمان خیلی خالی بود؛ مثلا گروهی در رقابت با ما بود که معلمشان تخصص اختر فیزیک داشت.
مأمور ثبت احوال هر از چندگاهی می‌آمد و جامانده‌ها را شناسنامه می‌داد. کسی که شناسنامه به ما می‌داد در کوچه و خیابان‌ها راه می‌رفت و هر کس که دو قران به او می‌داد برایش شناسنامه صادر می‌کرد.
امیدِ نوری، مؤسس و درواقع مدیرگروه نور امید است. او با وجود سن کمی که دارد، از بنیان‌گذاران اپرا در افغانستان محسوب می‌شود و اولین خواننده اپرای افغانستان است.
شهید غلام‌محمد وحیدکَش در نیروی هوایی ارتش، به عنوان یک چترباز خدمت می‌کرده است. در یکی از حملات، جایی در میان آسمان و زمین، تیری قلبش را نشانه می‌گیرد.
آقای برزگر، صاحب زمین، به ما گفت: «سنگ بردار و تا جایی که توان داری آن را پرت کن. تا هرجا که سنگ افتاد زمین مختص مسجد است و می‌توانی آن را بسازی».