رمز موفقیت دختر قهرمان کاراته‌کار

معصومه کاهانی ۱۰ سال دارد و ساکن محله رده است. او مثل بیشتر هم‌سن‌و‌سال‌هایش در فضای مجازی گشت‌و‌گذار می‌کند، تلویزیون می‌بیند، بازی می‌کند و سفر می‌رود. اینکه چطور توانسته است علاوه‌بر داشتن نمرات درسی خیلی خوب، مدل‌های رنگارنگی مثل مدال نقره مسابقات آسیایی کاراته را کسب کند، موضوعی بود که درباره آن با هم صحبت کردیم.

- چطور جذب ورزش شدی؟
فعالیت مادرم در رشته کونگ‌فو در جذب‌شدن من به ورزش تأثیر داشت. از پنج‌سالگی ژیمناستیک را شروع کردم و به‌صورت حرفه‌ای دنبال می‌کنم. هشت‌ساله بودم که از کاراته و مبارزاتش خوشم آمد و سبک کیو‌کوشین را انتخاب کردم. در‌ضمن شنا را به‌صورت تفریحی تمرین می‌کنم.

- از افتخاراتی که کسب کرده‌ای، بگو.
حافظ جزء ۳۰ قرآن مجید هستم. د‌رزمینه ورزشی، سال گذشته در مسابقات آسیایی که به میزبانی اهواز برگزار شد، بعد‌از مبارزه با هفت حریف توانستم رتبه دوم را به دست بیاورم. در رده سنی من، رقیب خارجی وجود نداشت و همگی ایرانی بودند. سال‌۱۴۰۲، دو مدال برنز مسابقات استانی و سال‌۱۴۰۱، مقام طلای استان را به دست آوردم.

- حضور در مسابقات خارج از استان آن هم برای دختری در سن‌و‌سال تو چه خاطراتی داشته است؟
مسابقه‌ای که در اهواز برگزار شد، برایم تجربه‌ای شیرین و پراسترس بود. بار اولی بود که بدون پدر و مادرم، به مسافرتی شش‌روزه می‌رفتم. چیزی که دائم در این سفر ورزشی به آن فکر می‌کردم، این بود که قهرمان شوم و پدر و مادرم را خوشحال کنم. مسابقات سختی بود. ساعت ۳صبح مسابقه داشتم.

بااین‌حال تلاش کردم که خودم را سر حال نگه دارم. مسابقه‌ام که تمام شد، تا ۷ صبح با بقیه دوستانی که مسابقه داده بودند در اتوبوس خوابیدیم تا بقیه گروه به ما ملحق شوند. خدا را شکر که دست پر از این مسابقه برگشتم.

- برای هر مسابقه چقدر تمرین می‌کنی؟
تقریبا از حدود شصت‌روز قبل از مسابقه، روزی دوساعت‌ونیم در باشگاه المهدی در خیابان مفتح شرقی تمرین می‌کنم.

- تمرین‌ها و مسابقات ورزشی به درس‌هایت لطمه نمی‌زند؟
نه. در مدرسه‌ام، دبستان شهید تقی‌آقا بزرگ، واقع‌در خیابان شهید‌کاشانی جزو بهترین‌ها هستم و نمراتم همیشه در حد خیلی خوب است.

- چطور این تعادل را برقرار می‌کنی؟ شاید از تفریحاتت کم کرده‌ای.
نه، این‌طور نیست؛ من هم مثل هم‌سن‌و‌سال‌هایم تفریح می‌کنم، تلویزیون می‌بینم، سفر می‌روم، در فضای مجازی گشت‌وگذار می‌کنم. البته تلفن همراه شخصی ندارم و کار‌های مجازی را با گوشی مادرم انجام می‌دهم. همه اینها روی حساب است و هیچ‌کدام را بی‌رویه انجام نمی‌دهم. با کمک مادرم و برنامه‌ریزی‌ای که داریم، به همه کارهایم می‌رسم.

- ورزشکار‌شدنت روی اطرافیانت چه تأثیری داشته است؟
دو تا از دوستانم به نام‌های یاسمین غلامی و نازنین همتی مثل خودم جذب ورزش شده‌اند.

- در ورزش دچار آسیب‌دیدگی شده‌ای؟
نه. چون کنترلی کار می‌کنم، آسیب‌ها جزئی و در حد کوفتگی بوده است.

- چه کسانی الگوی ورزشی‌ات هستند؟
داشتن انسانیت و اخلاق در ورزش را از پدر و مادرم یاد گرفته‌ام. استادم، خانم فاطمه عزتمند، هم به خاطر قهرمانی‌ها و رکوردزنی‌هایش الگو و باعث افتخارم است. دلم می‌خواهد در آینده، جایگاه ورزشی‌ام حتی از او که کمربند مشکی دان‌۴ را دارد، بالاتر باشد.

* این گزارش یکشنبه ۲۰ خردادماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۱ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.