دختران ورزشکار گلشهری مثل همیشه پرافتخار و با دست پر از مسابقات کشوری ووشو بازگشتهاند. اینبار آنها باتوجهبه کسب تعداد زیاد مدالهای رنگارنگ، جام طلایی تیم برتر کشور را هم با خود آوردهاند. مسابقات قهرمانی کشوری کمیته بیشائولین بانوان در دو بخش تالو و ساندا به میزبانی (خانه ووشو) مشهد در ابتدای آبان برگزار شد و تیم دختران گلشهری رتبه نخست را به دست آوردند.
لباسی رنگارنگ و تزیینشده به تن دارد. نازنینرقیه ایوبی چهاردهسال دارد و در این مسابقات، دو مدال طلا کسب کرده است. او که هفتسالی میشود این رشته را دنبال میکند، در حال حاضر دان ۳ ووشو دارد. در چند دوره دیگر نیز در مسابقات کشوری شرکت کرده و دست پر برگشته است.
نازنینرقیه میگوید: در دو فرم سلاح کوتاه و بلند، نفر نخست رده سنی جوانان شدم. در ووشو سن بیشتر از چهاردهسال، رده جوانان محسوب میشود و اولینبار بود که در این رده شرکت میکردم.
او سالها مقابل حرف و حدیث دیگران ایستادگی کرده است و حالا ثمره کارش را با موفقیتهایش نشان میدهد. نازنینرقیه، زهرا عظیمی و دو رزمیکار دیگر گلشهر، از امسال با باشگاهی در مشهد قرارداد بستهاند و از این به بعد، ورزشکار حرفهای خواهند بود. نازنینرقیه در پایان صحبتش میگوید: آرزو دارم درکنار درس و تحصیل به سکوی قهرمانی جهان و افتخارات بیشتر برسم.
زهرا عظیمی متولد۱۳۸۴ در رده سنی جوانان در مسابقات شرکت کرده و دو مدال طلا به دست آورده است. او دختر سختکوشی است که چندی پیش در مسابقات انتخابی تیم ملی نیز به مقام سوم رسیده است. زهرا میگوید: در دو فرم شمشیر و چوب موفق شدم رتبه اول را کسب کنم. در رده جوانان رقابت جدی و حرفهایتر است.
او پساز کسب این مدالها در خانه و مدرسه مورد تشویق و احترام بوده است. زندگی او بهنوعی بر مدار ورزش میچرخد. به نظر زهرا ورزش فقط برای سلامتی نیست و همه ابعاد زندگی افراد را تحتالشعاع قرار میدهد. میگوید: به لحاظ سلامتی و قدرتبدنی از همسالانم بهترم، اما مهمتر این است که از ورزش خیلی چیزها یاد گرفتهام؛ مثلا نظم و برنامهریزی یا مسئولیتپذیری را که همگی میتواند به رشد شخصیتی کمک
کند.
نازنین جعفری ۱۰سال دارد. وقتی فقط پنجسال داشت، هنرآموز ووشو شد. با همین سن و سال کم، کمربند مشکی دارد و در این مسابقات در رده سنی نونهالان یک مدال طلا و یک برنز کسب کرده است. به گفته مربیاش او فرم بدنی و استعداد این ورزش را بهطور ذاتی دارد. همچنین بسیار تلاشگر و باانگیزه است. نازنین میگوید: دلم میخواهد به اردوی تیم ملی برسم. کمتر دختری در سن من توانسته است تجربههایی مثل من داشته باشد.
یازدهسال دارد و در این مسابقات دو مدال طلا و نقره کسب کرده است. فائزه صالحی هم تنها با دو سال تمرین در این جایگاه ایستاده است. به گفته استادش استعداد متناسب با این رشته را دارد و در آینده موفقتر هم خواهد شد. او هم برای اولینبار در مسابقات کشوری شرکت کرده است. مربیگری و آموزش به دیگر دختران آرزوی اوست.
دانشجوی علوم ورزشی در دانشگاه سجاد است. آتنا کلاتهئی هجدهسال دارد و تنها شرکتکننده رده سنی بزرگسالان از این باشگاه در مسابقات اخیر است. او اولین مسابقات کشوری را تجربه کرده و دست پر هم برگشته است. دو طلا نتیجه تلاشهای اوست.
آتنا میگوید: تجربه خیلی خوبی بود؛ مسابقات کشوری با استانی تفاوت زیادی دارد. سطح مسابقات بالا بود و شرکتکنندگان هم از نظر فنی عالی بودند. ما با خیلی از ورزشکاران مشهد و استان خراسان رضوی آشنا هستیم و ضعفها و قوتهایشان را میدانیم، اما در مسابقات کشوری بسیاری از شرکتکنندگان جدید بودند.
ورزش ووشو آنقدر در زندگی آتنا مؤثر بوده است که حتی تصمیم میگیرد ورزش را آکادمیک و در دانشگاه نیز دنبال کند. آرزوی او کمی متفاوت از دیگر ورزشکاران این رشته است. آتنا میخواهد داور بینالمللی ووشو و در آموزشوپرورش هم معلم ورزش شود.
طاهره سروریزاده ۳۳ سال دارد و پنجسالی میشود که در این باشگاه مربیگری میکند. او درباره میزان آمادگی شرکتکنندگان در مسابقات میگوید: به لحاظ کیفیت، تیم ما از بقیه ورزشکاران قویتر بود و این موضوع به تأیید مربیان دیگر شهرستانها هم رسید.
تیمهایی از استان فارس، یزد، قم و دیگر شهرها شرکت کرده بودند. فرم دست اجباری است و بچهها فرم سلاح را هم اختیاری انجام دادند. فرم سلاح خودش در دو بخش بلند و کوتاه دستهبندی میشود که سلاح بلند شامل نیزه و چوب و سلاح کوتاه شمشیر پهن و باریک است.
محمد ابراهیمی، استاد ووشو، حدود بیستسالی میشود که در گلشهر به کودکان و نوجوانان علاقهمند به ورزشهای رزمی آموزش میدهد. باشگاه او در محله شهیدآوینی قرار دارد و تقریبا هرساله هنرآموزانش افتخارات بسیاری کسب میکنند؛ افتخاراتی که سالبهسال بیشتر میشود.
محمد درباره افتخاری که دو هفته پیش هنرآموزان باشگاه در مسابقات قهرمان کشوری ووشو کمیته بیشائولین در قسمت بانوان به دست آوردهاند، میگوید: میزبان این دوره از مسابقات مشهد بود. نوزدهورزشکار به این مسابقات اعزام کردیم که هفدهنفرشان در بخش تالو (حرکات نمایشی) و دونفر در بخش ساندا (مبارزه) شرکت داشتند. از این تعداد تنها یکنفر موفق به کسب مدال نشد.
در این مسابقات، استان خراسان رضوی اول شد و قانونی داریم که هر باشگاهی بیشترین مقام را آورده باشد، جام قهرمانی تالو را با خود به خانه میبرد. درمجموع هجدهطلا و بقیه نقره و برنز کسب کردند. هر ورزشکار میتواند در دو فرم مسابقه بدهد و امکان گرفتن دو مدال دارد.
محمد در پایان گلایهای دارد و آن را مطرح میکند. او میگوید: منطقه۵ شهرداری از نظر قدردانی از بچههای افتخارآفرین، پای کار نیست. شاهدم که ورزشکاری در مناطق دیگر، تنها یک قهرمانی این رشته را به دست میآورد و حسابی از او قدردانی میشود. اما بچههای اینجا انگار نهانگار رتبه کشوری دارند. یکی از هنرآموزان ما دانشآموز مدرسهای در محدوده میدان فلسطین است.
برای قهرمانی او در همین دوره، بنری بزرگ نصب و مراسمی باشکوه برگزار کردند، اما بچههای اینجا از این نظر آنقدر مظلوم و محروم هستند که حتی بعضی مدارس خبر ندارند که دانشآموزشان مقام دارد. حداقل از شهرداری منطقه توقع داریم که با قدردانی از این بچهها در آنها انگیزه بیشتری ایجاد کنند.
* این گزارش دوشنبه ۲۲ آبانماه ۱۴۰۲ در شماره ۵۵۴ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.