پیشینه این نام در این کوچه تاریخ بلندبالایی دارد و به اواخر دوره قاجار میرسد. در آن سالها حاجتقی و برادرش از سمنان راهی مشهد شدند و در نوغان و طبرسی تجارتخانه پوست و پشم راه انداختند. حاجتقی پس از ازدواج با مرواریدخانم که فرزندی برایشان نداشت، در همین خیابان خانه بزرگی ساخت؛ خانهای که درش به روی نیازمندان باز بود. به همین دلیل وقتی مردم میخواستند نشانی بدهند، نام «حاجتقی» را میآوردند که آشنای مشهدیها بود.
25سال است که بر کوچه خیابان طبرسی27، تابلو «حاجتقی» دیده میشود. البته پیشینه این نام در این کوچه تاریخ بلندبالایی دارد و به اواخر دوره قاجار میرسد.
در آن سالها حاجتقی و برادرش از سمنان راهی مشهد شدند و در نوغان و طبرسی تجارتخانه پوست و پشم راه انداختند. حاجتقی پس از ازدواج با مرواریدخانم که فرزندی برایشان نداشت، در همین خیابان خانه بزرگی ساخت؛ خانهای که درش به روی نیازمندان باز بود. به همین دلیل وقتی مردم میخواستند نشانی بدهند، نام «حاجتقی» را میآوردند که آشنای مشهدیها بود.
کوچه حاجتقی از اندک کوچههای ماشینرو خیابان طبرسی است که این معبر را به کوچه راد و بولوار امیرالمؤمنین(ع) وصل میکند.
کوچه حاجتقی در اواخر سالهای جنگ به نام شهیدسیدجواد حسینی شد. معصومهخانم، مادر سیدجواد، هنوز هم در همین کوچه ساکن است. سیدجواد 23سالهاش در عملیات کربلای2 در سال1365 شهیدشد. او نخستین شهید کوچه بود که موقتا نامش روی تابلوها نشست.
کوچه حاجتقی بهجز یک دبستان به نام شاهد طاها، مرکز عمومی دیگری ندارد، اما از کوچههایی است که رانندهها برای رفتن به کوچه جوادیه با خودرو از آن استفاده میکنند. این معبر هنوز تعدادی از ساکنان قدیمیاش را حفظ کرده است.