مجتمع خیریه سجادیه توس نذر روحانگیز بیابانی بود 
محمد کفشدارحسینی، بزرگمرد تنیس روی میز مشهد بود 
محمد کفشدارحسینی، بزرگمرد تنیس روی میز مشهد بود
قدمت ورزش نوین در خراسان به اواخر قرن ۱۳ خورشیدی برمی گردد. در حدود ۱۲۰ سالی که از اولین نشانههای بروز ورزشهای نوین در مشهد میگذرد، صدها ورزشکار در رشتههای مختلف افتخارآفرینی کردهاند. نامهایی که برخی از آنها نه تنها در تاریخ ورزش خراسان، بلکه در پهنه ورزش ایران ماندگار شدهاند.
آنچه در ادامه میخوانید، معرفی یکی از این صدها بزرگ ورزش خراسان است که به همت و تلاش ستودنی حسن باغبان در شش جلد کتاب ارزشمند دایرةالمعارف نامداران ورزش خراسان گردآوری و تدوین شده است.
سومین فرزند حسین کفشدار حسینی و ملوک کرباسفروشان، اول اردیبهشت سال۱۳۳۸ در خانوادهای مذهبی که هشت نسل آن کفشدار بارگاه علیبنموسیالرضا (ع) بودند، در کوچه ذوالفقار محله قدیمی سرشور متولد شد؛ محلهای که ورزشکارانی، چون مهدی قیاسی، مهدی و حسن مصدق، محمد منتظری، حامد پروانه، محمد مفیدی، باقر سلیماننژاد و... را در خود پرورش داده است. محمد در دبستانهای تدین و آذربایجان، راهنمایی فاتح، دبیرستانهای طالقانی، فردوسی و ابوسعید تحصیل کرد و با دریافت دیپلم تجربی با دوران تحصیل خداحافظی کرد.
سال۱۳۵۹ راهی خدمت سربازی شد و چهارده ماه از این مدت در سردشت بود و در عملیاتهای فتحالمبین، بیتالمقدس، مسلم بنعقیل، رمضان، والفجر و... شرکت داشت و تأثیرات بمباران شیمیایی منطقه سردشت همچنان وی را همراهی میکند. پس از استخدام در راهآهن، هشت ماه راهی جبهه شد و در میمک از ناحیه کمر، سر و دست مجروح شد و به گروه جانبازان ۲۵درصد پیوست.
ورزش را از میدان فوتبال آغاز کرد و در دوره دبیرستان عضو تیم فوتبال دبیرستان شد. سال اول راهنمایی توسط خلیل ظهورکاری، دبیر ورزش مدرسه، به سوی تنیسرویمیز رفت و او هدایتش را بر عهده گرفت. سپس زیرنظر زندهیاد سردشتی به تمرین پرداخت و پس از آن از مربیگری حسین کاووسی که نقش بسزایی در پیشرفت وی داشت، بهرهمند شد.
میگفت: حسین کاووسی به گردن من خیلی حق دارد. هم مربیام شد و هم باعث شد در راهآهن استخدام شوم
محمد کفشدار حسینی میگفت: حسین کاووسی به گردن من خیلی حق دارد. پیشرفت در زمینه ورزش و زندگی شخصیام را مدیون ایشان هستم. هم مربیام شد و هم باعث شد در راهآهن استخدام شوم. در دوره نوجوانی با امیر سراجیان قهرمان جوانان کشور، مجید نجاتی، وحید کیوانشکوه، مجتبی کشیکنویس، جلیل و خلیل معیندرباری همدوره بودم و کار میکردیم.
در دوران ورزشم اوایل دهه۵۰ فقط باشگاههای حسینی در خیابان شاهرضای نو (آزادی کنونی)، باشگاه بهرامی بین چهارراه نادری و حرم، باشگاه آرش در سهراه دارایی و باشگاه تاج (استقلال) دور میدان سعدآباد در پینگپنگ فعالیت داشتند. البته هلالاحمر هم نیمچهفعالیتی در پینگپنگ داشت. دبستان فرهنگ راهرویی داشت که در آن میز پینگپنگ گذاشته بودند و مرکز تمرین ورزشکاران آموزشگاهی و تیم منتخب خراسان بود.
همان سال که مقام اول آموزشگاههای کشور را به دست آوردم، رفتم نزد عطا مهاجرانی که بهعنوان رئیس شورای ورزش استان انجام وظیفه میکرد. به ایشان گفتم آقا، این سالن خیلی کوچک است. اگر میشود یک سالن مناسبتر در اختیارمان بگذارید.
محمد از سال۱۳۶۱ دوران مربیگری خود را با هدایت تیم تنیسرویمیز جانبازان و معلولان خراسان آغاز کرد و در دوران ورزشش با عناوین سرپرست فنی مسابقات تنیسرویمیز معلولان استان در قوچان، رئیس کمیته داوران مسابقات تنیسرویمیز جانبازان و معلولان کشور، مسئول کمیته مربیان تنیسرویمیز فدراسیون جانبازان و معلولان کشور، مسئول کمیته مسابقات تنیسرویمیز جانبازان ضایعه نخاعی گردنی کشور در مشهد، مسئول برگزاری مسابقات اسنوکر جام پپسی در ماه مبارک رمضان در مشهد، مسئول کمیته برگزاری مسابقات بولینگ و کیو اسپرت خراسانرضوی، رئیس هیئت تنیسرویمیز کارگران خراسانرضوی، مربی تیم تنیسرویمیز شرکت گاز، مسئول کمیته تنیسرویمیز جانبازان و معلولان استان و کشور و متصدی تربیتبدنی راهآهن خدمت کرده است.
او سال۱۳۶۲ دورههای مربیگری درجه یک تا سه، دوره همکاریهای مشترک المپیک در تنیسرویمیز سال۱۳۷۴ (۱۹۹۵) با مدرسی پیتر مککوئین در تهران، روانشناسی ورزشی زیر نظر کمیته ملی المپیک سال۱۳۷۷ در تهران، حضور در کارگاه آموزشی تغذیه ورزشی ویژه مربیان تیمهای ملی جانبازان و معلولان سال۱۳۷۸ در تهران و سولیداریتی المپیک سال۱۹۹۷ در تهران با مدرسی پیتر مککوئین از انگلستان را با موفقیت پشتسر گذاشته است.
* این گزارش دوشنبه ۱۷ آذرماه ۱۴۰۴ در شماره ۴۶۴۶ روزنامه شهرآرا صفحه ورزش چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
