مریم حسین پور با اینکه میتوانست در رفاه و آسایش دختران نازپرورده بماند، اما ترجیح داد مسیری را انتخاب کند که با تلاش و عشق به هنر گره خورده است. او با فعالیتهای فرهنگی و آموزش رایگان دهها زن پناهگاهی برای بانوان محله شده است.
عسل جعفریزاده از سال گذشته به سمت هنر رفته و در رشته گلسازی با پارچه فعالیت میکند و میتواند هنر خود را به دیگران هم آموزش بدهد. میگوید: هنر را بهخاطر اینکه با دستهای خود میتواند زیبایی را خلق کند، انتخاب کرده است.
رامین میلانی نوازنده محله سجاد، از سال ۷۷ و در ۱۴ سالگی شروع به فراگیری موسیقی و ساز سنتور زیر نظر استادان بزرگ کرده است. او با دغدغه آشناسازی جوانان با موسیقی سنتی، به تدریس در این حرفه میپردازد.
«معصومه پیشخدمت» سال۶۹ با عنوان تنها مربی خانم مشهد در آموزشگاههای مختلف رانندگی، آموزش میدهد تا اینکه در سال۷۰ گواهینامه پایه یک را هم اخذ میکند.او اولین راننده زن اتوبوس در شهر مشهد است.
نگاه نادرست و قضاوتهای اطرافیان نسبتبه تئاتر هیچوقت نتوانست علاقه آسیه حسینی را خاموش کند. او در پانزدهسالگی، مدرک مربی گری تئاتر را گرفت. یکسال بعد، مربی تئاتر شد و حالا سالهاست در مدرسه المهدی (عج) استعدادیابی میکند.
محمدسهیل ایزدی مقدم که همچون سایر پسربچهها به دنبال توپ و گُلهای جانانه بوده است، تیمی به نام مدرسه صیادشیرازی دارد و در مسابقات گوناگون نیز شرکت میکند.
امین حسینیان در طول بیشاز یک دهه حضور در مسابقات بینالمللی، نزدیک به بیستعنوان قهرمانی را از آنِ خود کرد و حالا تجربه سالهای قهرمانی خود را به نسل تازه رزمیکاران منتقل میکند.






