
همدلی در روزهای سخت، عادت ماست
بیشتر ساکنان کوچه معلم ۷۲، اواخر دهه ۶۰ و سالهای پایانی جنگتحمیلی در این نقطه ساکن شدند. زنان همسایه بیشترشان مسجدی بودند و تجربه جمعآوری کمکهای پشت جبهه را هم داشتند.
همین مرام و خصلتی که با آن خو گرفته بودند، باعث شد از همان روزهای ابتدایی همسایگی جمعهای زنانهای تشکیل دهند برای سرزدن به خانواده شهدا و دلجویی از پدران و مادران شهدا و رساندن کمک به نیازمندان و گشودن گره از کار خلق.
این رفتارها از آنها همسایههای خوبی ساخت که بیش از چهلسال است کنار هم هستند و حالوهوای این روزها آنها را در محله تربیت، پرشورتر از قبل پای کار آورده است.
همه برای امنیت پای کاریم
عزت عبدالله زاده از بانوان فعال در امور فرهنگی محله است؛ همانطور که در سالهای جنگ در کمکرسانی به جبههها فعال بوده است؛ از تبدیل خانهاش به پایگاه جمعآوری کمکهای مردمی گرفته تا پخت مربا و کمپوت و دوخت پشهبند برای رزمندهها.
او با آن روحیه مردمی، بعد از جنگ هم در محله تربیت عضو بسیج شد و پای ثابت کارهای خیرخواهانه ماند؛ از درستکردن غذای گرم برای نیازمندان گرفته تا پختن سوپ داغ برای همسایههایی که گرفتار کرونا شدند.
اکنون و در یک وضعیت خاص دیگر، او معتقد است باز هم باید در روزهای سخت با همسایهها و اهالی محله همدل باشیم.
عزتخانم از وظیفه امروزش بهعنوان همسایه میگوید: بچههای بسیج کوچه و محلهمان برای امنیت و آرامش ما پای کار آمدهاند. من هم بعضی روزها که توانش را دارم، برایشان غذا درست میکنم. انشاءالله همهچیز به خوشی برای ما و ملت ایران تمام شود.
حضور به وقت سختی ارزش دارد
عزتخانم در کارهایی که میکند، تنها نیست. همسایههای پای کاری دارد مثل اکرم کاظمی. اکرمخانم فرمانده اسبق پایگاه بسیج مسجد حضرتزینب (س) است؛ کسی که در روزهای اوج کرونا همسایهها را تشویق به همراهی میکرد و غذای گرم را به بیماران میرساند.
در این شرایط سخت باید به فکر هم باشیم. از قوم و خویش گرفته تا همسایه و هممحلی باید دل هم را گرم کنیم
این همسایه از بانوانی است که همدلی و نوعدوستی را از روزهای جنگ ایران و عراق و کمکهای پشت جبهه درس گرفته است و در خاطر دارد؛ روزهاییکه با وجود داشتن چند بچه قدونیمقد، ساعتها در زیرزمین خانه همسایه برای درستکردن کمپوت و بستهبندی آجیلوخشکبار مشغول کار بود.
او دیدار با خانواده شهدا را از همان زمان در ذهن دارد و راهاندازی «سهشنبههای شهدایی» ادامه همان باور است. کاظمی با توجه به حساسیت روزهای اخیر که کشور درگیر جنگی ناخواسته شده بود، میگوید: در این شرایط سخت باید به فکر هم باشیم. از قوم و خویش گرفته تا همسایه و هممحلی باید دل هم را گرم کنیم. ما هم مثل روزهای جنگ یا کرونا همیشه آماده خدمترسانی به مردم هستیم.
محفل ختم دعا به نیت پیروزی جبهه مقاومت
قدیمیترهای ساکن در کوچه تربیت ۷۵ فاطمه زرگر را میشناسند؛ بانویی که در اواخر دهه ۶۰ اولین مغازه خواربارفروشی محله را راه انداخت و شد مشکلگشای اهل محل برای تهیه مایحتاج روزمره.
اکرمخانم با معرفی این همسایه، میگوید: ایشان بسیار خوشقلب است و در این سالها خیرش به همسایههای کمبضاعت رسیده است. حتی به خاطر داریم زمان توزیع کوپن، او سهمیهاش را به افراد نیازمند میداد.
فاطمهخانم هم از آن نسلی است که در دهه ۶۰ و روزهای جنگ بیشتر ساعات روزش را در مسجد محله به کمکرسانی در پشت جبههها گذراند. او که سررشتهای از خیاطی داشت، کار دوخت زیرپوش و لباس برای رزمندهها را عهدهدار بود.
فاطمه خانم که برپایی محفل ختم دعا و قرآن برای پیروزی رزمندهها را در بین همسایهها راه انداخته است، میگوید: در دورهمیهای کنونیمان، هم دیداری با همسایهها داریم و هم برپایی این محافل بهترین تسلای دل و آرامش قلب است تا این روزها را به سلامت و با امید پیروزی پشت سر بگذاریم.
* این گزارش چهارشنبه ۴ تیرماه ۱۴۰۴ در شماره ۵۹۸ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.