کوچه رضویها، یادگار سادات مشهد در باغات بالاخیابان 
امیرمهدی ترشیزی، فوتبالیست تیم امید مشهد است 
امیرمهدی ترشیزی، فوتبالیست تیم امید مشهد است
امیرمهدی ترشیزی، فوتبال را از زمین‌های خاکی محله‌اش شروع کرد و به‌مرور پا به میدان حرفه‌ای فوتبال گذاشت. او با‌استعداد و پرتلاش و با‌انگیزه است و باور دارد که به‌زودی نامش در دنیای فوتبال مطرح خواهد شد.
امیرمهدی ترشیزی، فوتبال را از زمین‌های خاکی محله‌اش شروع کرد و به‌مرور پا به میدان حرفه‌ای فوتبال گذاشت. دایی‌اش که مربی فوتبال است، دو سال پیش، او را به مسیری متفاوت هدایت کرد و مربیگری‌اش را برعهده گرفت.
حالا امیرمهدی نه‌ساله و دانش‌آموز مدرسه شهید‌سپاسه در محله شهید بسکابادی است و با پیراهن تیم امید مشهد بازی می‌کند. با‌استعداد و پرتلاش و با‌انگیزه است و باور دارد که به‌زودی نامش در دنیای فوتبال مطرح خواهد شد.
- شنیده‌ایم که دایی‌های تو همگی فوتبالیست هستند. این موضوع چقدر در علاقه مندی تو به فوتبال تأثیر داشته است؟
یکی از دایی‌هایم، آقای مهدی علیزاده، مربی تیم امید مشهد است و تمرین‌های تیم را در زمین چمن پارک نصرت برگزار می‌کند. او بود که باعث شد دو سال پیش پا به این تیم بگذارم و فوتبال را حرفه‌ای‌تر دنبال کنم.
- چند روز در هفته تمرین می‌کنی؟
روز‌های چهارشنبه و پنجشنبه به‌طور منظم زیر‌نظر دایی‌ام تمرین می‌کنم. تلاشم این است در هر تمرین، بهترین عملکرد را داشته باشم و همیشه به‌دنبال پیشرفت هستم.
- تا‌به‌حال مصدوم هم شده‌ای و آیا این حادثه باعث شده از تمرین منصرف شوی؟
یک بار حین تمرین زمین خوردم و بیهوش شدم! من را به درمانگاه بردند و خداراشکر به خیر گذشت. چند‌هفته‌ای هم به توصیه دکتر استراحت کردم و خانه‌نشین شدم، اما پس از بهبودی، دوباره به میدان بازگشتم.
- روحیه قوی تو تحسین‌برانگیز است! الگوی تو در زندگی کیست و برای آینده چه آرزو‌هایی داری؟
الگوی من دایی‌ام، آقای مهدی علیزاده است. دوست دارم مانند ایشان فردی موفق و پرتلاش باشم و همه از من به نیکی یاد کنند. همچنین خداداد عزیزی را بسیار دوست دارم و از سبک بازی او الهام می‌گیرم. آرزوی من این است که روزی در تیم ملی فوتبال بازی کنم و پس از آن، به‌عنوان مربی به بچه‌های حاشیه شهر کمک کنم تا بتوانند استعداد‌های خود را شکوفا کنند.
- تاکنون چه موفقیت‌هایی در فوتبال به دست آورده‌ای؟
طی این دو سال در تیم امید مشهد مسابقات زیادی داشته‌ایم. در آخرین رقابت، مقام اولی را در مسابقات فوتبال جام رمضان به دست آوردیم که برای کودکان کمتر از ۱۰ سال بود و آذرماه در زمین چمن نصرت برگزار شد.
- اگر فوتبالیست نمی‌شدی، کدام رشته ورزشی را انتخاب می‌کردی؟
رشته‌های رزمی را هم دوست دارم و بین رفقایم رزمی‌کار زیاد است. چند‌جلسه‌ای هم در کلاس ووشو شرکت کرده‌ام، اما با همه اینها باز هم فکر می‌کنم که هیچ ورزشی را به اندازه فوتبال دوست ندارم و آن را با رشته دیگری عوض نمی‌کنم.
* این گزارش دوشنبه ۱۵ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۱۱ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
